Аўтары
Аўтар Павел ВАЙНІЦКІ ( 19 cт. )Візуальныя мастацтвы Сакавік 2016г.
Энвайранмент-арт і сацрэалізм
Апалагет сацыялістычнага рэалізму Заір Азгур наўрад ці быў бы задаволены тым, што адбываецца ў яго былой майстэрні. А там — музей, адзін з самых жывых і эксперыментальных у Мінску.
Далей
|
Студзень 2016г.
Паваеннае адраджэнне горада
Груды друзу, бітай цэглы і пакарабачанай арматуры, Кварталы напаўабваленых муроў з пустымі вокнамі... некаторыя паваенныя здымкі Мінска і Варшавы рабіліся нібыта ў адным горадзе.
Мёртвым горадзе. Страты абедзвюх сталіц параўнальна падобныя — Варшава гэтаксама моцна пацярпела ад ваенных падзей сямідзесяцігадовай даўніны. Але паваенная рэканструкцыя Мінска прынцыпова розніцца ад варшаўскай.
Далей
|
Агляды/рэцэнзіі Травень 2015г.
Рэсайклінг і nature morte
Ці глядзяць на вас аўтамабілі, аўтобусы і тралейбусы — шкляным позіркам шырока пастаўленых вачэй? Калі так, то вам абавязкова трэба было завітаць на выставу жывапісца Івана Семілетава і скульптара Віктара Копача, дзе прастора прасякнута пранізлівымі позіркамі прадуктаў прамысловасці.
Далей
|
Тэма Красавік 2015г.
Скульптура ў горадзе
На пачатку лютага мастацкая, грамадская, а найперш скульптурная супольнасці краіны былі ўзрушаны абвяшчэннем конкурсу на помнік камубвыдумалі? Правільна, карове! У адрозненне ад іншых конкурсаў, абвесткі пра якія не заўжды становяцца здабыткам публічнасці, гэты быў анансаваны ў Сеціве. І атрымаў шырокую рэакцыю менавіта там, у віртуальнай прасторы.
Далей
|
Дыскурс Жнівень 2014г.
Хто на кані?
Выстава, зладжаная секцыяй скульптуры Саюза мастакоў, прадэманстравала стан развіцця гэтага віду мастацтва. Імёны бадай што ўсіх удзельнікаў на слыху, калі ідзе гаворка пра свежаўсталяваныя помнікі альбо ўвасобленыя праекты.
Далей
|
Лістапад 2013г.
Як правільна біеналіць
Да Беларусі нарэшце дайшла сусветная мода на біеналенне. Але чамусьці калі мясцовыя творцы згадваюць нейкія міжнародныя фэсты, дык абавязкова — Венецыянскі ці хаця б Маскоўскі. Так, гэта буйныя падзеі, але кепскія прататыпы для нашага ўласнага праекта. Маштабы непараўнальныя. Хацелася б скіраваць увагу тутэйшых зацікаўленых асоб на поўнач, дзе з 1997 года існуе Каўнаскае біенале сучаснага мастацтва — выдатная падзея без мільённых бюджэтаў, тузінаў выстаў і зорнага замежнага куратарства.
Далей
|
Красавік 2013г.
Артэфакты Травень 2014г.
Магчыма, Яёі ці Луіз?..
Вельмі гэтага не хацеў, але на адкрыццё выставы я спазніўся. Прыехаў на вернісаж, калі віно ўжо было выпіта, а падзея перайшла ў фазу больш грунтоўнага святкавання — у майстэрнях ды бліжэйшых кавярнях. Мая прамова засталася непрамоўленай. атое — будзе надрукаванай!
Далей
|
2013: падзеі і тэндэнцыі Снежань 2013г.
Самы звычайны трынаццаты...
Калі праз натуральную сціпласць адкінуць тыя важныя падзеі года, над якімі давялося працаваць самому, разам з сябрамі і паплечнікамі — а гэта першы беларускі ўдзел у кіеўскім «ГогальФэсце» з праграмай арт-перформансу «penAtra(C)tion-4», першы Міжнародны фестываль мастацкага шкла «GlassНавігацыя», арганізаваны ў Мінску разам з Аленай Атрашкевіч, — то не вельмі шмат пра што застаецца казаць.
Жартую.
Далей
|
Назад
|
|