Аўтары

Вы­гля­да­ла гэ­та ўсё да­во­лі пра­та­ко­ль­на: на 25-год­дзе дып­ла­ма­тыч­ных ад­но­сін па­між Лат­ві­яй і Бе­ла­рус­сю на­шы су­се­дзі пры­вез­лі ў Мінск вы­ста­ву ад­ной аўтар­кі.

Трып­ціх пад на­звай «Мя­са» — цэн­тра­ль­ны эле­мент вя­лі­кай інста­ля­цыі, дзе асно­вай вы­сту­пі­лі жы­ва­піс­ныя па­лот­ны, да кан­ца не­чы­тэ­ль­ныя без па­ху тан­на­га бар­шчу (з рэ­аль­най ста­лоў­кі па­вер­хам ні­жэй), без пер­спек­ты­вы экс­па­зі­цый­най пра­сто­ры, вы­бу­да­ва­най па фар­ма­ль­най пры­кме­це хра­ма з га­лоў­ным ку­ль­мі­на­цый­ным тво­рам у тар­цы, на­рэш­це, без кні­гі — ка­та­лі­за­та­ра пра­екта, што над­ае гэ­тай дзеі вы­раз­ны ідэй­ны век­тар.

Рышард Кая — асоба вельмі разнастайная, сферу яго творчых інтарэсаў некалькімі словамі і не вызначыш.

У ве­рас­ні По­лацк стаў цэн­трам свя­та — Дня пі­сь­мен­ства, пры­све­ча­на­га 500-го­дзю бе­ла­рус­ка­га кні­гад­ру­ка­ван­ня. Гэ­ты факт лёг у асно­ву кан­цэп­цыі пер­ша­га між­на­род­на­га пле­нэ­ру «Пад зна­кам Ска­ры­ны. По­лацк у гра­вю­рах су­час­ных мас­та­коў», арга­ні­за­ва­ным На­цы­яна­ль­ным по­ла­цкім гіс­то­ры­ка-ку­ль­тур­ным му­зе­ем-за­па­вед­ні­кам і Бе­ла­рус­кім са­юзам мас­та­коў.

Ге­надзь Ма­цур — гра­фіч­ны ды­зай­нер і зна­ны ка­ліг­раф, май­стар шрыф­та­вой кам­па­зі­цыі, які лёг­ка мо­жа ства­рыць воб­раз з да­па­мо­гай не­ка­ль­кіх ры­саў. Да та­го ж сло­ва «ка­ліг­раф» час­тко­ва ты­чыц­ца і гра­фі­кі. У май­стэр­ні Ге­на­дзя мож­на ўба­чыць усё — і ўзо­ры ру­ка­піс­ных шрыф­тоў, і гра­фіч­ныя кам­па­зі­цыі — ма­ну­аль­ныя і ліч­ба­выя, і чыс­тыя ўзо­ры аб­страк­тнай гра­фі­кі, дзе аб­ры­сы ўяў­ных лі­тар ста­но­вяц­ца про­ста вы­раз­най лі­ні­яй ці эфек­тнай пля­май.

Вы­ста­ва пад­рых­та­ва­ная Бал­тый­скім фі­лі­ялам Дзяр­жаў­на­га цэн­тра су­час­на­га мас­тац­тва ў Ка­лі­нін­гра­дзе. Пер­шы дос­вед су­пра­цоў­ніц­тва з гэ­тай уста­но­вай у нас над­арыў­ся на­пры­кан­цы 2013-га: экс­па­зі­цыя «Russia Next Door» бы­ла зла­джа­на тым жа ку­ра­та­рам — Яўге­нам Уман­скім, які імкнуў­ся па­ка­заць Ка­лі­нін­град праз рэ­флек­сіі мас­та­коў і праз кож­на­га аўта­ра прад­ста­віць ад­ну з пра­блем го­ра­да.

«Чыс­ці­ня і гі­гі­ена» — дру­гая ў шэ­ра­гу ген­дар­ных вы­стаў пад ку­ра­тар­ствам Мар­ты Шма­та­вай. Пер­шы пра­ект — «Штуч­нае асвят­лен­не. Кла­ра і Роза» — пра­хо­дзіў у та­га­час­ным му­зеі су­час­на­га мас­тац­тва ў 2014 го­дзе.

«Ча­ла­век з яго па­чуц­ця­мі і раз­ва­жан­ня­мі, пе­ра­мо­га­мі і ня­ўда­ча­мі, ра­дас­ця­мі і пе­ра­жы­ван­ня­мі, надзе­ямі і стра­ха­мі... Ка­му­ні­ка­тыў­ныя ўза­ема­адно­сі­ны лю­дзей — парт­нёр­ства, пад­па­рад­ка­ван­не аль­бо рас­тва­рэн­не ад­на­го ча­ла­ве­ка ў іншым, так­са­ма як і адзі­но­та — фе­но­ме­ны, улас­ці­выя на­ша­му со­цы­уму, — роз­ныя пол­юсы гэ­тай тэ­мы».