Аўтары
Аўтар Людміла ГРАМЫКА ( 32 cт. )Дыскурс Лістапад 2014г.
Што нам Гекуба?
«Тэарт» чацвёрты раз праходзіў у Мінску. Леташняя інтэрвенцыя ў тэатральную свядомасць была настолькі выніковай, што разважлівыя арганізатары форуму паспяшаліся «скінуць абароты».
Далей
|
Кастрычнік 2014г.
Гульня сэнсаў і стыляў
«Белая Вежа» зноў здзівіла: у адпрацаваным цягам двух дзесяцігоддзяў фармаце знайшлася магчымасць для новага манеўра. Здаецца, колькасць запрошаных на фестываль краін-удзельніц цяпер не такая ўжо актуальная. Галоўнае ўзнікае на скрыжаванні розных сцэнічных накірункаў і стыляў. Сэнс у гэтым ёсць. Пашыраюцца прафесійныя ўяўленні, выпрабоўваюцца на трываласць і адхіляюцца тэатральныя пастулаты, адкрываюцца новыя магчымасці. Дый, урэшце, не сумна...
Далей
|
Ліпень 2014г.
Над Нёманам і каля Свіслачы
Без піетэту ставіцца да тэатраў лялек не атрымліваецца. На пачатку сезона, як з чароўнай торбы, пасыпаліся назвы будучых спектакляў «Фаўст», «Самазванец», «Тарцюф», «Дзядзька Ваня і сястры тры»... («Нішто сабе лялечкі» — між іншым зазначыў замежны калега).
Далей
|
Травень 2014г.
Лепш і горш
Адказаць на пытанне: «Дзеля чаго патрэбны фестывалі?» — не так і проста. Асабліва ў тым выпадку, калі арганізатары ставяць перад сабой сур’ёзныя задачы, а свята мастацтва становіцца для іх нечым большым за напышлівую дэманстрацыю штучных амбіцый. Напрыклад, «М.art.кантакт»... Для таго, каб утрымліваць форум у рамках вызначанай канцэпцыі, штогод фарміраваць ды збіраць праграму, урэшце, скіроўваць у патрэбнае рэчышча яго непрадказальную і імпульсіўную плынь, неабходны асаблівыя якасці.
Далей
|
Сакавік 2014г.
Вялізны тэатр старога горад
Гродзенскі абласны драматычны тэатр вынайшаў для сябе асаблівы статус. Спектаклі захапляюць акцёрскімі работамі, пастановачнымі вынаходствамі. Рэпертуарная афіша фарміруецца з асаблівай стараннасцю, у іншых тэатрах не дубліруецца. Нядаўнія прэм’еры «Наш гарадок» Торнтана Уайлдэра і «3+2» паводле Людмілы Петрушэўскай і Пятра Гладзіліна таксама атрымаліся рэзананснымі.
Далей
|
Дзейныя асобы Верасень 2014г.
Аляксандр Шаўкаплясаў
Акцёр Гродзенскага абласнога драматычнага тэатра, заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь Аляксандр Шаўкаплясаў — асоба крэатыўная і неардынарная.
Далей
|
Паралелі Жнівень 2014г.
Новыя міфалагемы, або Змена тэатральных эліт
Фестываль «Russian case», які традыцыйна праходзіць у Маскве напярэдадні падвядзення вынікаў «Залатой маскі», сёлета нечакана змяніў ракурс, хоць яго дыскурс застаўся ранейшым. Куратар Крысціна Мацвіенка, якая летась акцэнтавала спектаклі «новадрамных рэжысёраў», гэтым разам выбудавала праграму на памежжы розных сцэнічных накірункаў, на стыку рэжысёрскіх эпох, пры тым, што тэрыторыя дыялогу паміж сусветным і расійскім тэатрам толькі пашыраецца.
Далей
|
Чэрвень 2014г.
Без настальгіі і палітыкі
На сусветных фестывальных абсягах лёгка згубіцца, застацца незаўважаным. Міжнародны аўтарытэт назапашваецца гадамі і з’яўляецца пэўнай адзнакай якасці для арганізатараў любога форуму. Не кожны з іх заваёўвае прызнанне ў прафесійнай супольнасці. Для гэтага неабходна валодаць шматлікімі ўласцівасцямі. Санкт-Пецярбургскі Тэатр-фестываль «Балтыйскі дом» імі без сумневу валодае.
Далей
|
Люты 2014г.
Прафесійнасць у падсвядомасці
Яго называюць «улюбёным акцёрам выдатнага літоўскага рэжысёра Эймунтаса Някрошуса». Але гэтую фразу з поспехам можна перайначыць,атрымаецца: Эймунтас Някрошус — «улюбёнырэжысёр выдатнага літоўскага акцёра УладасаБагдонаса».
Далей
|
Культурны пласт Чэрвень 2014г.
Спраўдзіцца і не змяніцца
Час не заўсёды можа ўсё расставіць па сваіх месцах. Для гэтага патрэбны і адпаведныя людскія намаганні. Думаю пра тое, згадваючы Валерыя Раеўскага, які застаецца ў гісторыі беларускага тэатра фігурай неаспрэчнай. Велізарнай глыбай. Яркай асобай з рэжысёрскім і чалавечым талентамі, неверагодным чынам спалучанымі.
Далей
|
Назад
|
|