Аўтары
Аўтар Надзея КУДРЭЙКА ( 211 cт. )Праз гасцінец № 6 / 1497 за 2021-02-06
Крок да моманту ісціны
“У якой бы краіне свету ні давялося быць, усё параўноўваў са сваімі Федзюкамі”, — пісаў у аўтабіяграфічнай “Споведзі” знакаміты беларускі кінарэжысёр Міхаіл Пташук. Федзюкі — вёска ў Ляхавіцкім раёне Брэсцкай вобласці, дзе рэжысёр нарадзіўся і вырас. Былі потым розныя сталіцы свету, былі слава і званне народнага артыста Беларусі, былі дзяржаўныя прэміі і перамогі на вялікіх кінафестывалях. А думкі пастаянна вярталі ў родную вёску. Жыццё Міхаіла Пташука абарвалася ў аўтакатастрофе ў 2002 годзе. І цяпер на яго роднай ляхавіцкай зямлі штогод, на дзень нараджэння рэжысёра 28 студзеня, адбываюцца памятныя святочныя падзеі. І сёлета цэлы Тыдзень памяці Міхаіла Пташука прайшоў на Ляхавіччыне.
Далей
|
Тэма № 5 / 1497 за 2021-01-30
Дамачаўскі, маларыцкі, і далей па Беларусі
Нацыянальны касцюм — частка генетычнага кода беларусаў. Пабачыць аўтэнтычныя строі, якім сто і болей гадоў, можна ў музеях, а можна і на фотаздымках у спецыялізаваных выданнях. Але ці для ўсіх дасяжныя музеі, ды й дзе шукаць тыя фота? У век інтэрнэту вывесці музейныя каштоўнасці ў вялікі свет здольныя анлайн-праекты, якія пры належным падыходзе годна прэзентуюць нашы народныя традыцыі. Напрыканцы мінулага года адбылася прэм’ера першага відэакліпа з анлайн-энцыклапедыі “Традыцыйныя строі” — яго героем стаў дамачаўскі строй, новы год адкрываецца відэа з маларыцкімі касцюмамі. І гэта сапраўды варта пабачыць.
Далей
|
Непераадольная прага Чэслава Жуселя
У гісторыі мастацтва ёсць неверагодная колькасць сюжэтаў, як людзі становяцца мастакамі. Хто адвучыўся ў самых бліскучых акадэміях, а хто нават школы не скончыў, хто пры жыцці быў аблашчаны поспехам, а хто жыў у галечы — іх карціны цяпер аднолькава могуць прадавацца за неверагодныя сумы з мноствам нулёў. Чэслаў ЖУСЕЛЬ з Браслава на лёс не наракае, хаця па ўсіх звыклых схемах яму быць мастаком не выпадала — нарадзіўся Чэслаў Язэпавіч у першыя пасляваенныя гады ў небагатай вёсцы Пяткунішкі на Віцебшчыне, большую частку жыцця адпрацаваў слесарам на аўтабазе — паблізу не было нават мастацкага асяроддзя, ды і родныя не падтрымлівалі такіх непрактычных схільнасцяў! Але ж не маляваць было немагчыма. А з надыходам пенсіі з’явіўся час, і за апошнія гадоў 10—12 карціны Чэслава Жуселя пастаянна недзе экспануюцца — у родным Браславе, у Віцебску, у Маскве. Іх высока ацэньваюць мастацтвазнаўцы. Хаця сам майстар працягвае жыць такім жа сціплым жыццём, і думае адно пра тое — як яшчэ намаляваць што-небудзь цікавае.
Далей
|
№ 4 / 1496 за 2021-01-23
Міфалогія крывічаў у нацыянальным сувеніры
“Ад прадзедаў спакон вякоў” нам дасталася наша народная культура. Многае, праўда, забыта, многае згублена, але многае і пакрысе вяртаецца. Так, цягам апошніх шасці гадоў на Віцебшчыне адраджаліся старажытныя вобразы і мастацтва вырабу гліняных цацак Аршанскага Падняпроўя і Віцебскага Падзвіння: адраджаліся супрацоўнікамі Віцебскага абласнога метадычнага цэнтра народнай творчасці і мясцовымі майстрамі. У 70-х гадах мінулага стагоддзя гэтая архаічная культура, што бярэ свой пачатак яшчэ ў часы неаліту, на Віцебшчыне была ўжо амаль страчана — як знікалі ганчарныя цэнтры, так знікала і традыцыя народнай цацкі. Але на гэты момант ёсць дасягненні, якімі можна пахваліцца.
Далей
|
Фрыстайл № 4 / 1496 за 2021-01-23
Ад Верцялішак да чарта Billboard — адзін трэк
Што агульнага паміж славутым карэйскім бойз-бэндам BTS, які ў апошнія гады б’е рэкорды сусветных чартаў, і народнай эстраднай студыяй “Раніца” Цэнтра культуры аграгарадка Верцялішкі? І тым і другім музыку піша Арцём ARSTON, а студыяй “Раніца” ён яшчэ і кіруе. Напрыканцы лістапада самы папулярны карэйскі бойз-бэнд BTS выдаў свой чарговы альбом, які імгненна і прадказальна ўзначаліў альбомны чарт Billboard. Кампазіцыя “Stay” з гэтага альбома таксама неўзавабе трапіла на першы радок аднаго з чартаў Billboard — а спрадзюсіраваў яе ды-джэй Арцём Arston з Верцялішак. З грандамі электроннай музыкі ён даўно супрацоўнічае, але супраца з BTS — зоркай першай велічыні ў шоу-бізнесе, першае месца хіт-парада Billboard, некалькі дзясяткаў мільёнаў праглядаў на YouTube — гэта як здзяйсненне самай неверагоднай мары. Тым не менш, у роднай Беларусі Арцёма не назавеш чалавекам вядомым.
То пастараемся трохі выправіць сітуацыю.
Далей
|
Раскадроўка № 2 / 1494 за 2021-01-08
Дайсці да сёмага неба
Мінулы год для кіно быў неспрыяльны, нацыянальная кінастудыя “Беларусьфільм” даўно змагаецца з крызісам, але — жыццё ідзе, і вялікія праекты, значныя ў маштабе ўсёй Беларусі, усё ж з’яўляюцца. Завершана праца над першым беларускім поўнаметражным анімацыйным мюзіклам “Зоркі сёмага неба”, прэм’ера якога павінна была адбыцца якраз на гэты Новы год. Праўда, цяпер з’яўлення фільма ў кінатэатрах давядзецца трошкі пачакаць да часоў, калі палепшыцца пандэмічная сітуацыя.
Далей
|
Форум № 52 / 1492 за 2020-12-25
Таццяна Катовіч: “Малевіч і яго вучні былі б задаволеныя”
Сёлета ў Беларусі гучна святкавалася 100-годдзе авангарднага мастацкага аб’яднання УНОВИС, створанага ў Віцебску Казімірам Малевічам. Многія дзесяцігоддзі гэтая гісторыя была забытай і за савецкім часам увогуле забароненай. Але — як паступова “вяртаўся” ў Віцебск Шагал, так “вяртаўся” і Малевіч са сваімі вучнямі. Кульмінацыяй 30-гадовай працы многіх і многіх энтузіястаў сталі сёлетнія юбілейныя мерапрыемствы. Не будзе перабольшаннем сказаць, што ў Беларусі самы галоўны спецыяліст па Казіміру Малевічу і УНОВИС - доктар мастацтвазнаўства, прафесар Таццяна КАТОВІЧ, аўтар мноства кніг, манаграфій і артыкулаў, а яшчэ і непасрэдны і актыўны ўдзельнік усіх падзей, скіраваных на папулярызацыю і вяртанне ў нашу рэчаіснасць творчай спадчыны УНОВИС. З Таццянай Катовіч мы падвядзём вынікі юбілейнага года і ацэнім зробленае.
Далей
|
№ 51 / 1491 за 2020-12-19
Народны тэатр жыве і перамагае
Абласны фестываль аматарскага тэатральнага мастацтва “Тэатральнае Палессе — 2020”, які цягам амаль двух тыдняў праходзіў у анлайн-прасторы, вызначыў пераможцаў, назваўшы лепшыя пастаноўкі аматарскіх тэатраў Брэстчыны. Конкурс, які традыцыйна адбываецца раз на тры гады, не быў адменены і сёлета — хіба што перайшоў у інтэрнэт. Галоўны і вельмі прыемны вынік фестывалю, паводле слоў старшыні журы, дырэктара Палескага драматычнага тэатра Аляксандра Лукашэнкі: аматарскі тэатр жывы, людзей захопленых многа, а спектаклі ёсць проста выдатныя!
Далей
|
Суботнія сустрэчы № 51 / 1491 за 2020-12-19
Сінь азёраў і золата шляхты
Персанальнай выставай “Скрозь час”, што прайшла ў мінскай галерэі “Універсітэт культуры”, 25-годдзе сваёй творчай дзейнасці адзначыла мастак па касцюмах, член Беларускага Саюза мастакоў Наталля СМАЛЯК. Больш дакладна Наталлю можна назваць мастаком па сцэнічных касцюмах — у якіх і артысты выступаюць, і якімі можна проста любавацца як творамі мастацтва. А натхненне для працы дае гісторыя, даюць традыцыі Беларусі. Гістарычныя і фальклорныя касцюмы Наталлі Смаляк неаднойчы ўзнагароджваліся ў конкурсах, вабілі гледачоў на шматлікіх выстаўках у Беларусі і за межамі. З чаго складаецца праца мастака па касцюмах, чым яна асаблівая, як узнікаюць ідэі — гаворым пра гэтае і пра многае іншае.
Далей
|
Тэатральная гасцёўня № 50 / 1490 за 2020-12-12
Пад супрэматычным небам Віцебска
Спектакль “Уна дачка Казіміра” (адмыслова без коскі) віцебскага тэатра “Кола” адкрываў фестываль студэнцкіх і маладзёжных тэатраў “Тэатральны куфар, БДУ”, які прайшоў у Мінску на мінулым тыдні з прысвячэннем 100-годдзю авангарднага мастацкага аб’яднання УНОВИС. Да фестывалю спектакль паказваўся толькі аднойчы — у лютым гэтага года, у межах святочных мерапрыемстваў на радзіме УНОВИС як частка вялікай мастацкай акцыі “Supremшторм”. Менавіта сваімі перформансамі сярод іншага славіцца тэатр “Кола”, які за 15 гадоў дзейнасці стаў унікальнай з’явай у беларускай аматарскай тэатральнай прасторы.
Далей
|
·
1 .. 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 .. 22
Назад
|
Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці
|