Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Алег КЛІМАЎ ( 477 cт. ) |
Не кліпавае мысленне кліпмэйкера
Магчыма, для некаторых аматараў беларускай музыкі галоўным расчараваннем 2013 года стала спыненне існавання дуэта “RockerJoker”. Іх не суцешыла нават тое, што адна з яго палавінак — Міхей Насарогаў — працягвае выступаць сольна і з іншымі выканаўцамі (у тым ліку — акадэмічнымі: згадаем леташні Фестываль Юрыя Башмета), а другая — вядомы айчынны кліпмэйкер Макс Сіры — працягвае здымаць відэаролікі.
Далей
|
V — значыць… Гродна
18 студзеня Гродна афіцыйна стане “Культурнай сталіцай Беларусі — 2014”. Нагадаем: пятай па ліку ў гісторыі акцыі. Сёлета жыхароў і гасцей горада чакае шэраг разнастайных імпрэз. Мы ж напярэдадні насычанага на падзеі года звярнуліся да прадстаўнікоў кіраўніцтва тых гарадоў, якія ўжо атрымлівалі гэты статус, з просьбай пагартаць старонкі “сталічнага” мінулага, падзяліцца планамі і, зыходзячы з атрыманага досведу, даць карысныя парады гродзенскім калегам. А яшчэ мы пацікавіліся ў гродзенцаў, чым горад збіраецца цягам 2014-га здзіўляць...
Далей
|
Хто супраць Макса Каржа?
Беларуская музычная тусоўка працягвае спрачацца пра феномен Макса Каржа — 25-гадовага рэпера, які нарадзіўся ў Лунінцы і сабраў у лістападзе аншлагавы канцэрт (13 тысяч гледачоў) у “Мінск-Арэне”. Пакуль заслужаныя і народныя артысты, на жаль, толькі мараць пра такую колькасць людзей на сваіх выступленнях, Корж, на рахунку якога два альбомы, з лёгкасцю, як, прынамсі, падаецца звонку, “рэкрутаваў” спачатку сталічны Палац спорту, а затым і найбуйнейшую закрытую канцэртную пляцоўку краіны. У чым жа загадка Каржа, калі яна ўвогуле існуе? З гэтым пытаннем мы звярнуліся да айчынных музыкантаў і прадстаўнікоў шоу-бізнесу, а яшчэ —да іх калегі з Украіны, таксама, дарэчы, нашага чалавека (колішні ды-джэй і праграмны дырэктар на шэрагу мінскіх радыёстанцый).
Далей
Каментарыі (1)
|
У эстрадзе ўсё спакойна
"Скоро кончится век, как короток век..." — глабальна абагульніў у сваёй песні "Кантрданс" Барыс Грабеншчыкоў. Хутка скончыцца год, які кароткі год — дазволю сабе перафразаваць мэтра. І яшчэ дазволю сабе адзначыць, што асабіста ў мяне застанецца ў памяці з гэтых чарговых 365 дзён сучаснай айчыннай музыкі. Няхай нават і на нейкі зусім кароткі час.
Далей
|
Нацыянальная музычная прэмія: палёт… які?
Клянуся айчынным шоу-бізнесам, ізноў я адправіўся на цырымонію ўзнагароджання Нацыянальнай музычнай прэміяй, каб напісаць пра яе ў найвышэйшай ступені, а выйшла… бадай, як заўсёды. Урэшце, публіка, якая сабралася 16 снежня ў Палацы Рэспублікі, дзе і падводзіліся вынікі 2013-га ў сучаснай беларускай музыцы, і тэлегледачы, каму яшчэ пакажуць мерапрыемства, напэўна, будуць задаволены “карцінкай”, “упакоўкай” шоу: яно і сапраўды з кожным годам становіцца ўсё лепшым, больш “смотрибельным”. Несумненна, хтосьці абавязкова пагодзіцца з вынікамі, хтосьці — не. І ўсё гэта — нармальна. Ды вось, адчуванне свята за кулісамі дзейства ўзнікала спарадычна, калі там з’яўляўся новаспечаны лаўрэат і яго віншавалі — кожны ў меру ўласнай шчырасці. А так артысты давысвятлялі адносіны з арганізатарамі, дзяліліся (ва ўсялякім выпадку, са мной) крыўдамі на іх, асобы ж, набліжаныя да заснавальнікаў праекта (Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь і канал “СТБ”), казалі пра далёка не заўжды карэктнае стаўленне саміх музыкантаў. Карацей, пэўнай аналітыкай, асабістымі назіраннямі ды зацемкамі з закулісся я вас і пазнаёмлю.
Далей
Каментарыі (1)
|
А калі ўстанова культуры — “спажывец”?
З’яўляючыся безумоўным патрыётам Мінска, скажу, што пакуль у маім рэйтынгу самых прыгожых беларускіх дзяўчат і жанчын Магілёў займае другое месца. У іх прыгажосці я пераканаўся нават нягледзячы на тое, што ўсе гэтыя прыгажуні кудысьці спяшаюцца, бягуць... Магчыма, прычынай сталася халоднае надвор’е. А мо яны знаходзіліся ў стане цэйтноту, калі трэба паспець ажыццявіць важныя справы за кароткі прамежак часу.
Далей
|
Апекуны і спонсары: ці ёсць культурны “ўнісон”?
Наступным абласным цэнтрам краіны, у які зазірнула наша газета, стаў Брэст. У камандзіроўцы я меў намер высветліць, наколькі камфортна адчуваюць сябе брэсцкія ўстановы культуры з эканамічнага пункту гледжання: які аб’ём асігнаванняў выдзелены на іх утрыманне і развіццё з бюджэту дзяржавы, на што яны канкрэтна накіроўваюцца, якім чынам прыцягваюцца пазабюджэтныя сродкі, як прадпрымальнікі ўносяць свой уклад у агульную справу?
Далей
|
Каму патрэбен сёння музычны кліп?
Гурт “Дразды” зняў кліп на песню “Сыплецца сняжок”. Прычым навагодняя кампазіцыя займела два відэаўвасабленні (а планавалася наогул тры!). Спачатку тэлегледачы ўбачылі (а прэм’ера першага роліка ў Інтэрнэце ўжо адбылася) версію ў чырвонай студыі, а бліжэй да Новага года — у белай. Праца над абодвума кліпамі вялася два дні. Іх рэжысёрам, аператарам і аўтарам ідэі выступіў Аляксандр Шутаў. Карцінка атрымалася добрай, цёплай, усмешлівай, сямейнай, як і сам трэк. Яго музыка і тэкст пытанняў не выклікаюць, як і сам ролік. Але паразважаць “з нагоды”, навошта выканаўца сёння здымае кліп, чаго ён ім хоча дасягнуць, ці ёсць у наш час попыт на кліпы ў тэлеканалаў і публікі, мы папрасілі людзей, якія, што называецца, “у тэме”. І тэзіс мой вось які: яшчэ гадоў дваццаць таму, апроч, магчыма, нейкіх культурных місій кліпа як з’явы ў галіне сучаснай музыкі, а то і кінаіндустрыі, факт з’яўлення відэароліка ў артыста казаў пра цалкам канкрэтную мэту — раскрутка сінгла, альбома, самога выканаўцы. А якое сёння месца кліпа ў сістэме шоу-бізнесу?
Далей
|
Місія (пера)выканана!
Культурны Мінск праводзіў мяне ў дарогу песнямі выканаўцы Жэкі. Усе дзве з паловай гадзіны ў маршрутцы, якая везла мяне ў культурны Магілёў, гучалі кампазіцыі расійскага шансанье — прыблізна, усе 217 трэкаў. Так што прыбыў я ў горад у належным тонусе. Паправіць настрой магла б мая прысутнасць на адкрыцці памятнага знака “Магілёў — культурная сталіца Беларусі і СНД 2013 года” каля тамтэйшага гарвыканкама. Але ж уліўся я ва ўрачыстасці з нагоды закрыцця акцыі на дзень пазней — 9 снежня. І амаль адразу са згаданай вышэй маршруткі — на баль: на прыём у Гарадскую ратушу.
Далей
|
Транспарт вам у рукі!
Ну што, фанаты сучаснай украінскай музыкі, а канкрэтна — прыхільнікі творчасці гурта "Акіян Эльзы", падрыхтаваліся да таго, каб хутчэй пазбавіцца ад будучых прыемных эмоцый, якія вы атрымаеце ад заўтрашняга з’яўлення вашых улюбёнцаў ў сталічнай "Мінск-Арэне"? Пра што гэта ён, спытаеце вы? Ды пра набалелае: прыклад не аднаго і нават не двух падобных мерапрыемстваў, якія праходзілі на буйной пляцоўцы, сведчыць: па завяршэнні выступлення фанатаў можа чакаць непрыемны сюрпрыз. А менавіта — перапоўнены грамадскі транспарт, які ідзе строга па раскладзе вячэрнім. І ніякіх дадатковых машын.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"