Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Алег КЛІМАЎ ( 477 cт. ) |
“Байцы” на прывале. Пакуль?..
Напачатку — доўгае і нелiрычнае адступленне ад тэмы. Усе вы, вядома ж, з панядзелка па чацвер, недзе апоўначы знаходзіце час, каб паглядзець на тэлеканале “Беларусь 2” справаздачы аб тым, як у Мiнску праходзілі адборачныя туры да міжнароднага музычнага конкурсу “The Global Battle of the Bands” (іранізую, вядома ж, у пэўнай ступені). І ўсё б нічога, каб не адно “але”. Выступленні гэтыя адбыліся ў адным са сталічных клубаў амаль… год таму. Больш за тое: ужо ў лютым было вядома, што гурт-пераможца “Inomarki” (якi практычна адразу ж пасля лакальнага трыумфу змяніў назву на “Vox Mira”) прадставіў нашу краіну ў Тайландзе, дзе заваяваў 5 месца (дарэчы, найлепшы вынік у гісторыі ўдзелу Беларусі ў гэтым фестывалі альтэрнатыўнай музыкі).
Далей
|
Правілы і выключэнні
Летась газета “Культура” вызначыла ў якасці аднаго з прыярытэтаў разгляд эканамічнай палітыкі ў сферы культуры. І сярод кірункаў абралі і стан названай дзялянкі ў абласных цэнтрах з праекцыяй на ўвесь пэўны рэгіён. Цяпер жа, пасля завяршэння першага кола камандзіровак, варта зрабіць пэўныя абагульненні. Ці задумваліся вы калі-небудзь, колькі “каштуе” культура, ці ў дастатковым аб’ёме фінансуецца з бюджэту, ці мае патрэбу ў дадатковых сродках, і калі так, то якім чынам знаходзіць іх? А ці стаяць у чарзе да ўстаноў культуры ды арганізатараў мерапрыемстваў спонсары з просьбамі прыняць пэўныя сумы на карысць, а якія асаблівасці функцыянавання прыватнага сектара дадзенай галіны? Карацей, пытанняў — нямала.
Далей
|
Калі 30 наведвальнікаў — установу трэба “рэзаць”
Кароткі змест папярэдняй “серыі”. У Культурную сталіцу Міншчыны, як часцяком на афіцыйным і неафіцыйным узроўнях называюць Маладзечна, я адправіўся пасля таго, як азнаёміўся “з першакрыніц” яшчэ ў сталіцы з асновамі эканомікі культуры Мінскай вобласці: даведаўся пра тое, колькі сродкаў з бюджэту было накіравана ў яе цягам 2013 года, якія спосабы падсілкавання шукаліся для культурнай дзялянкі з дапамогай пазабюджэтнага фінансавання. І вось цяпер — чарга Маладзечна.
Далей
|
Аптымізацыя: яшчэ 14%, а які падыход выбраць?
Завяршылася першае кола турнэ газеты “Культура” па абласных цэнтрах, у час якога мы вывучалі эканоміку культуры: што і на якія мэты ўстановы атрымліваюць з бюджэту і дзе шукаюць пазабюджэтныя крыніцы, каб павысіць уласны дабрабыт. Апошнімі пунктамі ў нашым маршруце сталі Мінск і Маладзечна. Першы, зрэшты, у Мінскую вобласць не ўваходзіць, маючы статус самастойнай адміністрацыйна-тэрытарыяльнай адзінкі. А другі якраз і ганарыцца неафіцыйным тытулам яе сталіцы. Культурнай, у тым ліку. Вось, скажам, тут стала праходзіць Нацыянальны фестываль беларускай песні і паэзіі. Чым не доказ статуснасці? Да ўсяго, у Маладзечне знаходзяцца некалькі ўстаноў культуры, у назве якіх можна сустрэць словы “Мінскі абласны”, ну а шыкоўны Палац культуры знаёмы і замежным гастралёрам.
Далей
|
Этна “вымываецца” за мяжой. А ў нас?..
Юрый ВЫДРОНАК — фігура знакавая для нашай фольк-рок-музыкі. У 1992 годзе ён быў адным са стваральнікаў гурта “Палац” і стаў яго мастацкім кіраўніком. У 1996-м, у рамках фольк-мадэрн-студыі “Палац” ініцыяваў нараджэнне на свет трыа “Kriwi”, а ў 1999-м і з’явіўся той самы калектыў “Ur’ia”, у якім Выдронак нарэшце цалкам змог рэалізоўваць менавіта свае задумкі. З 2000 года артыст з’яўляецца арганізатарам мінскіх фестываляў “Таўкачыкi на Юр’я”, чарговы з якіх пройдзе 23 красавіка. І ўяўляць з сябе ён будзе не, як звычайна, набор канцэртных нумароў (сярод удзельнікаў фэсту — гурты “Ветах”, “Альтанка”, “Бан-Жвiрба”, “Хоха бэнд”, Наталля Матыліцкая ды іншыя), а сапраўднае шоу. Напрыклад, адбудзецца рэканструкцыя абраду “Юр’я”, для чаго з Любаншчыны прывязуць выпечаны каравай.
Далей
|
Мэйнстрым не пройдзе, таму што...
Увесну ў эстонскай сталіцы ў шосты раз прайшоў Музычны шоукейс-фестываль “Tallinn Music Week” з удзелам больш чым дзвюх соцень выканаўцаў з 27 краін свету. Не ўсім яшчэ знаёмае слова “шоукейс” азначае, што прадстаўленыя на мерапрыемстве артысты ў сваёй аснове — не занадта знакамітыя або зусім невядомыя ў глабальнай індустрыі забаў, і прыехалі яны дэманстраваць сваё майстэрства на яго, па большай частцы, за ўласны кошт і, адпаведна, не атрымліваючы ганарар.
Далей
|
У Беларусі бываем (ня)часта…
Гэтым матэрыялам мы працягваем тэму, закранутую ў папярэдніх нумарах нашай газеты (№№ 13 і 15): чаму беларускія музыканты з’язджаюць з краіны і як складаецца іх жыццё ўдалечыні ад радзімы. Перад вамі — чарговая порцыя нявыдуманых аповедаў ад айчынных выканаўцаў, якія, пакаштаваўшы замежных “хлеба і відовішчаў”, усё ж вярнуліся ў Беларусь.
Далей
|
У Беларусі бываем (ня)часта…
Мы працягваем знаёміць вас з работамі беларускіх артыстаў, якія сёння рэалізуюцца не на радзіме. “Убачыць Францыю — і заваяваць яе”, “Масква паверыла Шадзько” — такія падзагалоўкі можна было б смела даць двум наступным аповедам.
Далей
|
У Беларусі бываем (ня)часта…
“Оглянись на прощанье — и вот она, под ногами, чужая земля...” — ёсць такія словы ў папулярнай песні маскоўскага гурта “Воскресение”. Аляксей Раманаў, аўтар тэксту гэтай кампазіцыі, сумуе ў ёй па тых сваіх сябрах, якія калісьці, пакінуўшы радзіму, перабраліся на пастаяннае месца жыхарства ў краіны замежныя. Пасля распаду СССР і атрымання суверэнітэту колішнімі саюзнымі рэспублікамі хваля іміграцыі накрыла і Беларусь. Сярод тых, хто з’ехаў з нашай краіны ў 1990 — 2000-я, былі і поп-, і рок-музыканты, вядомыя і не вельмі. Усіх і не згадаць. Шура і Лёва з цяпер культавага для кагосьці гурта “БИ-2” наогул апярэдзілі распад СССР, а пра іх цярністы шлях “Беларусь — Ізраіль — Аўстралія — Расія” ведае бадай кожны. У ЗША апынуліся гітарысты Аляксандр Растопчын і Аркадзь Юшын. Алесь Кузьмін (вакаліст калектыву “Мясцовы час”), скрыпач Валянцін Бадзьяраў і гітарэра Віктар Смольскі — у Германіі. Першая фронтвумен “Hasta La Fillsta” Крысціна Мендзялеева і Алег “Джагер” Мінакоў (“Rouble Zone”) — у Бельгіі, рэпер Сярога — ва Украіне, Б’янка — у Расіі. Маса электроншчыкаў раскідана па зямным шары... Чаму яны рассталіся з радзімай, мабыць, назаўжды, або ўпадабалі жыць і працаваць за яе межамі, перыядычна вяртаючыся? Мы прапанавалі трыбуну “К” некаторым з такіх асоб, якія ўзгадалі, чаму і куды яны выправіліся ў пошуках сябе, распавялі, чым займаюцца сёння і ці тужаць яны па Беларусі...
Далей
|
A&B: Аўдыя & Відэа-1
У рубрыцы “Аўдыя & відэа” (або проста — “А&В”) прапануем міні-рэцэнзіі на работы, выдадзеныя айчыннымі выканаўцамі на фізічных носьбітах або выкладзеныя ў Інтэрнэце. Аўдыя/відэавынiкi паспрабуюць падводзіць музыкант (А), якім стаў гэтым разам Аляксандр Памідораў, і спецыяльны карэспандэнт газеты “Культура” (В) Алег Клімаў.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"