Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Алег КЛІМАЎ ( 477 cт. ) |
Страта цікавасці? А як на суседняй вуліцы?
За некалькі гадзін да прыбыцця ў горад, дзе я збіраўся стаць нечаканым госцем і ў гэтай якасці наведаць шэраг устаноў культуры, у галаве закруціліся фразы з савецкай кінакласікі: “Шэф, усё прапала! Гіпс здымаюць... Лёлік, спыні...” Праз нечаканы збег абставін інкогніта маё раскрылася, і кіраўнікі тых самых устаноў, якім я планаваў зваліцца снегам на галаву, аказаліся папярэджанымі пра візіт, а, значыць, “узброенымі”. Але адступаць мы не звыклыя, і камандзіроўку было вырашана давесці да канца. А як прыгожа я хацеў пачаць матэрыял!.. Маўляў, само маё прозвішча загадвала выправіцца ў Клімавічы...
Далей
|
І ў вас — два семсот?
У папярэднім “коле” сваіх камандзіровак па краіне я наведваў абласныя цэнтры, дзе мяне цікавілі, перш за ўсё, лічбы: даследаваў, як установы культуры там фінансуюцца з бюджэту і якім чынам прыцягваюць пазабюджэтныя сродкі. Вядома, у гутарках з кіраўнікамі розных узроўняў мы закраналі іх працу наогул. Гэтым жа разам будзем пісаць якраз пра тое “наогул” у розных гарадах ды раёнах рэспублікі. Зменіцца і падыход у асвятленні ваяжу. Калі ў мінулым “коле” мы, як правіла, папярэджвалі кіраўнікоў арганізацый аб тым, каб яны рыхтавалі да нашага прыезду каву з печывам, то цяперашнія візіты можна ахарактарызаваць фразай “як гром сярод яснага неба”: папярэдніх дамоўленасцей пра іх няма. Да таго ж у якасці асноўнага нашага эксперта выступае, уласна, не журналіст, а карэнны жыхар, якi пагадзіўся скласці кампанію ў шпацыры па ўстановах культуры. Натуральна, вызначаных адвольна. Мы пачынаем! З Брэсцкай вобласці...
Далей
|
Аўдыя & Відэа-5
Ліпеньскія аўдыя- і відэарэлізы айчынных выканаўцаў рэцэнзуюць лідар гурта "Atlantica" Алекс ДЭВІД (A) і спецыяльны карэспандэнт газеты "Культура" Алег КЛІМАЎ (B).
Далей
|
Аўдыя & Відэа-4
Чэрвеньскія аўдыярэлізы айчынных выканаўцаў (відэаработы, відаць, з’явяцца пасля сезона адпачынкаў) сёння рэцэнзуюць спявачка Ірэна КАТВІЦКАЯ (A) і спецыяльны карэспандэнт газеты "Культура" Алег КЛІМАЎ (B).
Далей
|
“Я і сам “атруціўся” Інтэрнэтам...”
У часы маёй маладосці газеты, тэлебачанне задаваліся пытаннем: “Што значыць быць культурным чалавекам?”. Існаваў нейкі “джэнтльменскі набор”, згодна з якім савецкі чалавек 1960-х павінен быў чытаць пэўных празаікаў, ведаць вершы канкрэтных паэтаў, хадзіць на тыя або іншыя фільмы, наведваць вызначаныя тэатры, больш-менш разбірацца ў імпрэсіянізме, і г.д.
Далей
|
“Фізікі” і “лірыкі”: “шпагі” ў ножнах?
Амаль пяцьдзясят пяць гадоў таму, у верасні 1959-га, у адной з галоўных савецкіх газет быў апублікаваны артыкул Ільі Эрэнбурга, якi паклаў пачатак дыскусіі паміж так званымі фізікамі і лірыкамі.
Далей
|
Калі кормяць — не ноты...
Не толькі пра Шцірліца і Чапаева ходзіць мноства анекдотаў. Маса выдатных баек прысвечана музыкантам. Асабліва мяне замілоўваюць смешныя гiсторыйкi пра бас-гітарыстаў. Але вам я распавяду парачку менавіта пра музыкантаў наогул. Вось скажам... Сустракаюцца два колішнія аднакласнікі праз шмат гадоў. Адзін пытаецца: “Ты чым займаешся?” — “Я — музыкант”. — “Ну, не хочаш — не кажы...” І варыяцыя з тымі ж героямі: “Ты чым займаешся?” — “Я — піяніст у аркестры”. — “Зразумела. А працуеш кім?..”
Далей
|
Дзе ты, Шэрлак.by-2? І хто ты, герой нашага серыяла?
Ці любіце вы серыялы да такой ступені, каб пасля працы, ігнаруючы гастраном, ляцець стралой да "скрыні", у якой мужныя маскоўскія мянты ловяць чарговага маньяка або ў закінутай глушы чароўная абарыгенка ў 120-м эпізодзе нарэшце выпадкова сустракае свой лёс — прынца на белым "Бэнтлі", каб у 206-м катэгарычна ў ім расчаравацца? А потым яшчэ да глыбокай ночы суперажываць няпростым адносінам, што склаліся ў калектыве менеджараў сярэдняга звяна прадпрыемства па выпуску каўчукавай прадукцыі... Як выказаўся б пра такое мастацтва таварыш Сухаў, "серыял — справа тонкая"... У новым матэрыяле бачаннем таго, чаму айчынныя серыяльныя кінадзеячы не звяртаюцца да фактуры замежнай, дзеляцца дзве асобы, каго вы добра ведаеце, і нават раскрываюць і ўласныя патаемныя мары...
Далей
|
Імправізацыі і школьны хор
Па шчырасці, з культурай у мяне не заладзілася з самага пачатку. А вось з музыкай…
Далей
|
Чаму “коўдру” на сябе не цягнем?
Дырэкцыя Міжнароднага фестывалю мастацтваў “Славянскі базар у Віцебску”, у якой распрацоўваюць, удакладняюць, карэктуюць стратэгію і тактыку чарговага форуму, цягам года працуе як дзяржаўная ўстанова “Цэнтр культуры “Віцебск”. Тут у мяне прызначана сустрэча з яе кіраўніком Аляксандрам СІДАРЭНКАМ. Любы фестываль, калі гэта жывы творчы арганізм (а “Славянскі базар…”, безумоўна, такім і з’яўляецца), не можа не рэагаваць на тое, што адбываецца ў сферах мастацтва і культуры, якія ён прадстаўляе. З іншага боку, за ўвесь час існавання фэсту яго арганізатары вывучылі, разумеюць запыты як мясцовай публікі, так і гасцей горада над Заходняй Дзвіной і імкнуцца максімальна адпавядаць ім.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"