Галоўная / Аўтары
АўтарыАўтар Дар’я АМЯЛЬКОВІЧ ( 497 cт. ) |
Як распавесці пра “маленькую смерць”?
Праект “Кожная трэцяя” Аляксандра Васюковіча і Дар’і Царык — гэта расповед пра боль і страх. Размова на тэму, пра якую ў нас не прынята казаць услых: хатні гвалт, што “жыве” ў кватэрах нашых суседзяў, знаёмых ды сваякоў. Кожная трэцяя — гэта тая ўражвальная лічба, якая выяўляе маштаб праблемы. Менавіта столькі жанчын пацярпелі ў Беларусі ад сваіх блізкіх. Праект Аляксандра і Дар’і — акурат той выпадак злучэння мастацтва і публіцыстыкі, які дазваляе гледачу стаць на месца ахвяры.
Далей
|
Work in progress беларускага кіно
Дзень беларускага кіно — добрая нагода не толькі для таго, каб зірнуць у мінулае нацыянальнага кінематографа, але і каб абмеркаваць яго цяпершчыну, праверыць на трываласць кіно сённяшняга дня. Напярэдадні 17 снежня паспрабуем вызначыць галоўныя падзеі і працэсы беларускага кіно ў 2017 годзе.
Далей
|
Экзамен на чалавечнасць
Перада мною стаіць дзяўчына. Яна прыкладвае рукі да жывата, потым да твару, складвае іх на плячах, працягвае насустрач. Затым паўтарае свае рухі. Праз хвіліну я не магу не адказаць на яе заклік — мы абдымаемся. Артысты, задзейнічаныя ў дзеі — маладыя людзі, удзельнікі арт-праекта face art — face future, які суправаджаў выставу знаных германскіх мастакоў.
Харэограф — Вольга Скварцова.
Заключны дзень выставы Эрнста Барлаха і Кэтэ Кольвіц “Пераадольваючы існаванне” ў Нацыянальным мастацкім музеі маляўніча прадэманстраваў, што такое фінісаж, чаму ён можа быць не менш важным за адкрыццё, і якую ролю здатны выканаць медыятар — пасрэднік паміж мастаком і аўдыторыяй.
Далей
|
Несіметрычныя паралелі
Тое, што фестывальная праграма гэта, у пэўным сэнсе, твор мастацтва, — выснова не новая. Сёлетні “Лістапад” раскрываў сваю палітру паступова, нечакана рыфмуючы каханне і жахі, святло і цень, здрадніцтва і прагу жыцця, адзіноцтва і дзівацтва. Але калі вылучыць асноўныя тэмы, якія перагукаліся ў стужках асноўнай праграмы і конкурсу маладога кіно “Маладосць на маршы”, то ў маім выпадку імі сталі самаідэнтыфікацыя, пакутлівая трансфармацыя, ломка сацыяльнага ладу, эканомікі, ды міжкультурны дыялог, які, на жаль, усё ніяк не можа адбыцца, нягледзячы на жаданні асобных людзей.
Далей
|
(Не)заўважныя фаварыты
Ажно 13 карцін Мінскага міжнароднага кінафестывалю “Лістапад” з’яўляюцца намінантамі на прэмію “Оскар”. Пры такім раскладзе вылучаць найбольш цікавыя стужкі форуму — справа няўдзячная. Таму адзначым
у асноўным, дакументальным і нацыянальным, а гэтаксама ў конкурсе для дзіцячай і юнацкай аўдыторыі “Лістападзік” па тры фільмы, вартыя ўвагі.
Далей
|
Датычыцца кожнага
Адзінокая фігурка ў лодцы ў адкрытым моры, тарка, чалавек пад вадой, марозіва, якое немагчыма з’есці, шклянка з таблеткамі і надпісам SOS — гэта моцныя вобразы Аліны Лістовай, якія я ўбачыла на выставе #открытажить, што прайшла на мінулым тыдні ў прасторы “Корпус”. Аліна — не прафесійная мастачка, а чалавек, які пацярпеў ад гвалту, і знайшоў сілы і магчымасць выйсці з таксічных стасункаў. Яе замалёўкі, зробленыя падчас рэабілітацыйнага перыяду, трапляюць у самае сэрца.
Далей
|
Трыумф Кіно і… “Лістапада”
Неверагодны па сваёй канцэнтрацыі выбітнага кіно XXIV Мінскі Міжнародны кінафестываль “Лістапад” завяршыўся перамогай найпрыгажэйшай эстонскай казкі для дарослых Райнэра Санэта з сімвалічнай назвай “Лістапад”. А лепшай ігравой стужкай Нацыянальнага конкурсу стала карціна “Заўтра” Юліі Шатун, на якую зрабіла стаўку “К” і — не памылілася.
Далей
|
“Мы рабілі не бунт, а мастацтва!”
Сёлета адзін з самых шумных і эфектных гуртоў Беларусі — Drum Ecstasy — святкуе 25-годдзе. З гэтай нагоды 30 лістапада адбудзецца вялікі канцэрт з шалёным барабанным дробам і славутай электрапілой. У кастрычніку ў больш камерных варунках адзначаўся і яшчэ адзін юбілей — 30 гадоў таму выставай у кінатэатры “Піянер” распачала сваю дзейнасць фота-рок-асацыяцыя “Беларускі клімат”. З яе колішніх імправізацый і акцый, можна сказаць, і вырас культавы музычны калектыў. Пра мінулае і цяперашняе руху-аб’яднання гутарым з лідарам Drum Ecstasy і сталым удзельнікам БК Піліпам ЧМЫРОМ.
Далей
|
Постдакументальная праўда Юліі Шатун
Юлія ШАТУН — маладая рэжысёрка, поўнаметражны дэбют якой “Заўтра” быў адабраны ў нацыянальны і міжнародны конкурсы “Маладосць на маршы” мінскага фестывалю “Лістапад”. Ужо само па сабе гэта можна назваць несумненным поспехам — як і вялікай інтрыгай. Незалежна ад таго, якім чынам размяркуюцца ўзнагароды форуму, “К” вырашыла даведацца, хто ж з’яўляецца прэтэндэнтам на адкрыццё года ў беларускім кіно і што рыхтуе нам “Заўтра”.
Далей
|
Новы нумар
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"