Свежы нумар
"К" інфармуе
“Тарцюф” ды іншыя
Тэатры краіны вяртаюцца да “жывых” паказаў і прэм’ер. Некаторыя калектывы завяршаюць сезон, іншыя — наадварот, яго пачалі. Але аднолькава шануецца як класіка, так і сучасная драматургія, удала спалучаюцца традыцыйныя формы з пляцоўкамі open-air.
Далей
Горад кансьюмерызму ў горадзе
Як часта вы задумваліся пра рэкламу вакол нас? Пра тое, наколькі востра стаіць праблема масавага спажывання? А хацелі б вы пагрузіцца ў гіпербалізаваную рэальнасць? Тое магчыма зараз дзякуючы выставе “Плінтус”, што адкрылася 31 ліпеня непасрэдна ў цэнтры Мінска на маладзёжнай урбан-пляцоўцы “Пясочніца”.
Далей
Соцыум
Сустрэтае мной у дарозе…
Нядаўна я са здзіўленнем зразумеў, што апошнім замкам Беларусі, да якога я дагэтуль не дабраўся ў сваіх падарожжах, заставаўся Быхаўскі. Калі рэшта яго “братоў”, збольшага, размешчаныя на захадзе нашай краіны, то ён, наадварот, некалі вартаваў яе ўсходнія рубяжы — таму, мо, і аказаўся апошнім у маім спісе, чыста з геаграфічных прычын. Але пабачыць яго, безумоўна, было варт — тым больш, што па дарозе я запланаваў агледзець яшчэ цэлы шэраг іншых помнікаў гісторыі і дойлідства. Што ж — рушым на ўсход!
Далей
Затрымаліся на старце, навярстаем ў працэсе
Нататкі пра беларускую манументальную пластыку
Сёлета на конкурс “Нацыянальная прэмія ў галіне выяўленчага мастацтва” ў намінацыі “Скульптура” прадстаўлены сярод іншых твораў два манументальныя аб’екты — кампазіцыя “Прысвячэнне дактарам-анколагам” Паўла Лука, усталяваная на тэрыторыі Рэспубліканскага навукова-практычнага цэнтра анкалогіі і медыцынскай радыялогіі, і помнк Льву Сапегу ў Слоніме (Іван Міско, Уладзімір Піпін, Сяргей Логвін). Помнік Вялікаму князю Літоўскаму Гедыміну ў Лідзе аўтарства Сяргея Аганава і Вольгі Нячай праходзіць на конкурсе па намінацыі “Манументальнае і манументальна-дэкаратыўнае мастацтва”.
Далей
Форум
Сінэргія трыадзінства
Праект “Спадчына Беларусі”: 20 гадоў – узрост маладосці!
23 ліпеня ў Нацыянальным гістарычным музеі быў прэзентаваны праект “Спадчына Беларусі”. Праект мастацкі і аўтарскі – Аляксандра Аляксеева і Алега Лукашэвіча, і паказаны не ў першы раз. Але за дваццаць гадоў існавання ён набыў якасці сінэргічнага: выданне альбомаў, стварэнне дакументальных фільмаў і экспанаванне фотаздымкаў даюць гледачу ўражанне пра маштаб, унікальнасць і запатрабаванасць ўсяго комплексу. Упершыню гэтае трыадзінства “Спадчыны Беларусі” прадстаўлена ў выставачнам фармаце.
Далей
Праекты развіцця
“У кожнай хаце па лапаце”
Пра метадычную дапамогу і не толькі
Сістэма ўстаноў культуры клубнага тыпу таго ці іншага раёна не можа існаваць без наладжанай метадычнай падтрымкі. Распрацоўка сцэнарыяў, дапамога ў правядзенні святаў вёсак і паселішчаў, навучальныя і азнаямленчыя праграмы і семінары — усё гэта ды многае іншае бралі і бяруць на сябе раённыя арганізацыйна-метадычныя цэнтры, створаныя пры аддзелах культуры. Праўда, цяпер былыя РАМЦ амаль усюды называюцца іначай — звычайна, гэта раённыя цэнтры народнай творчасці са статусам юрыдычнай асобы, — але ж свае асноўныя функцыі яны захавалі і нават прымножылі. Як гэтым важным складнікам сістэмы культуры працуецца сёння, даведалася “К”.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае!
Пра тое, што лепш убачыць
Мы склалі топ-5 цікавостак рэгіёна, якія вельмі арганічна ўкладаюцца ў наступны маршрут: Аўгустоўскі канал — гарпасёлак Сапоцкін — Аграгарадкі Адэльск — Індура — вёска Зарачанка. Тут не толькі сканцэнтраваны гісторыка-краязнаўчыя, турыстычныя і культурныя перліны. Вакол гэтых аб’ектаў вядзецца доўгатэрміновая праектная дзейнасць нашых работнікаў культуры.
І яшчэ вось якая заўвага: дадзеным пералікам не абмяжоўваецца спіс населеных пунктаў раёна, цікавых для турыстычных даследаванняў. Топ-10 і топ-20 чакаюць свайго часу. Прынамсі, Гродзенскі раённы культурна-інфармацыйны цэнтр не толькі акумулюе і папулярызуе звесткі аб цікавых маршрутах, але і прагназуе сітуацыю на перспектыву. Так што карта аб’ектаў і спіс праектаў непазбежна ўдасканальваюцца.
Далей
Prof-партфоліа
Без яе якое вяселле?
Як у Кобрынскім музеі шылі касцюм свацці
Фартух і кашуля з “вачыма”, какошнік з пер’ем — сваццю з вёсак Лелікава і Павіцце Кобрынскага раёна не зблытаеш ні з кім. Такі яркі ўбор з’яўляецца вялікай этнаграфічнай каштоўнасцю, паколькі ў 2018 годзе элемент нематэрыяльнай культурнай спадчыны «Традыцыі вырабу і выкарыстання ўбора лелікаўскай свацці» быў унесены ў Дзяржаўны спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь.
Далей
art-блог
Матрыца (этна)культуры?
У НЦСМ працуе выстава “Доўгая дарога дамоў”
Я заходжу ў залу – і трапляю ў нібыта знаёмую прастору вясковага пакою. Стаіць ложак з высокімі падушкамі, за ім на сцяне – стракаты дыванок, у куце – вісіць ікона, накрытая ручнікамі… Звычайны інтэр’ер хаты, але, прыгледзеўшыся, разумею, што ўсё тут не тое, чым падаецца. Ложак накрыты не бялізнай, а цёмнай агратканінай, малюнак дыванка не вабіць вока маляўнічымі кветкамі, а “распадаецца” на матрыцу, ручнікі ікон аказваюцца пластыкавымі… Першае ўражанне змяняецца амаль вусцішным пачуццём. Выстава “Доўгая дарога дамоў” мастачкі Машы Мароз у Нацыянальным цэнтры сучасных мастацтваў нечакана і дзёрзска звяртаецца да гледача з пытаннем пра дэфармацыю традыцыйнай этнакультуры.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў
Узнагароды ў “жывым” фармаце
“Маладыя таленты Беларусі” — так гучна называецца Рэспубліканскі творчы радыёконкурс, што паспяхова ладзіцца ўжо некалькі гадоў запар. Вынікі 9-га такога спаборніцтва былі падведзены яшчэ ўвесну, але ў “жывым” фармаце, што называецца афлайн, узнагароды знайшлі сваіх героеў у ліпені.
Далей
“Рамантык і рэаліст”: яго Апафеоз і Апакаліпсіс
(Роздум мастацтвазнаўцы пасля агляду выставы Арлена Кашкуревіча)
Нехта сказаў, што “стыхія любові ўкладваецца толькі ў рамкі паэзіі”. Дадамо: і ў рамкі выяўленчага мастацтва — таксама. Менавіта такога мастацтва, якому прысвяціў сваё іскрамётнае жыццё выдатны беларускі графік Арлен Кашкурэвіч, чыя мемарыяльная выстаўка твораў працуе ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі. Яна была арганізавана музеем разам з Беларускім дзяржаўным архівам-музеем літаратуры і мастацтва, і прымеркавана да 90-годдзя з дня нараджэння выбітнага Майстра, хоць дату грамадства адзначала летась. Гэты архіў-музей прадставіў у экспазіцыю са сваіх фондаў некаторыя ўнікальные дакументы , якія тычацца жыцця і творчасці выдатнага майстра. Глядач таксама пазнаёміцца з рэдкімі малюнкамі і жывапіснымі экзерсісамі Кашкурэвіча, што захоўваюцца ў сям’і мастака — у яго дзяцей-мастакоў Тодара і Ігара. Усяго ў рэтраэкспазіцыі прадстаўлена больш за 100 твораў, выкананых ў розных графічных тэхніках, матэрыялах і жанрах: ад станковых гравюр да кніжных ілюстрацый, ад акварэлі да экслібрыса, ад малюнка да жывапісу, ад тэмы про жыццё любімага горада Мінска да глыбокіх роздумаў “пра час і пра сябе”, пра сэнс чалавечага жыцця ў кантэксце сусветнай філасофіі.
Далей
На людным месцы
Сельскі сюжэт для сталічнай оперы
Нядаўна спрачаўся са знаёмым, чым адрозніваюцца работнікі культуры ад дзеячаў мастацтваў. У гэтым жыцці, на жаль, вельмі шмат пустых дыскусій, у выніку якіх не ісціна нараджаецца, а з’яўляюцца гузакі. Дык вось, нічым работнікі культуры ад дзеячаў мастацтваў не адрозніваюцца. Прынамсі так павінна быць. Менавіта клубнікі, бібліятэкары, музейшчыкі і настаўнікі ДШМ выхоўваюць не толькі прафесійных гледачоў, слухачоў ды наведвальнікаў, але шмат робяць і для таго, каб не радзелі шэрагі артыстаў, мастакоў і спевакоў з прафесійнымі танцорамі… Проста першым варта часцей нагадваць пра іх боскую прадвызначанасць, якая пакуль не мае пацвярджэння ў велічыні заробку. Вось я пры любой нагодзе і нагадваю.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры Гістарыёграф
Таямніцы Манюшкаў
Частка XVI. Маджарскія
Пазавяршэнні публікацый, датычных радаводу жонкі Станіслава Манюшкі Аляксандры Мюлер, надышоў час раскапаць карэнні роду самога кампазітара. Гэтым разам аб’ектам цікавасці стане радавод Станіслава Манюшкі па кудзелі, то бок па жаночай лініі. І позіркі нашы ізноў скіроўваюцца ў колішняе сэрдца ВКЛ — Наваградскае ваяводства, дзе ўладарылі некаранаваныя каралі Беларусі-Літвы Радзівілы.
Далей
Суботнія сустрэчы
Бас-гітара — one love
Адзіная ў Беларусі бас-гітарыстка — так часта прадстаўляюць Людмілу Крукоўскую. Насамрэч, можа, і не адзіная, але дакладна са спіса найлепшых нашых музыкантаў, чый інструмент бас-гітара. Канешне, у першую чаргу Людмілу ведаюць у джазавых колах — а яна пайграла з усімі значнымі калектывамі, ад “Дыліжанс-джаза” да Apple tea і “Аўтсайдараў”, і з усімі, якія толькі ёсць у Беларусі, музыкантамі гэтага стылю. Але ж і рок, і эстрада, і самыя іншыя жанры ёй падуладныя — у свой час была праца і з “рок-каралямі” групай Rouble zone, і з сімфанічнымі аркестрамі. А з пэўнага часу Людміла Крукоўская не толькі музыкант, але і арганізатар канцэртаў — кіраўнік праекта BlackWhiteJazz, які выводзіць джаз на сцэны і дае магчымасць музыкантам выступаць, а меламанам атрымліваць асалоду ад любімай музыкі.
Далей
Актуаліі
Сучасная школа на старадаўнім падмурку
Заўтра з удзелам міністра культуры Беларусі Юрыя Бондара мае адбыцца ўрачыстае адкрыццё адрэстаўраванага будынка Рэспубліканскай гімназіі-каледжа пры Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі. А ўжо сёння там пачынаюцца ўступныя іспыты па спецыяльнасці для тых, хто марыць стаць першакурснікам каледжа.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры
За дзень да пачатку іспытаў
31 ліпеня ў Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў быў апошні дзень прыёму заяў абітурыентаў. Сёння, 1 жніўня, распачынаюцца ўступныя іспыты. Былі часы, калі чальцы Прыёмнай камісіі, паглядзеўшы работы, якія прадставіў малады чалавек, што настроіўся мець творчую спецыяльнасць, маглі параіць яму не марнаваць час, бо мастацтва не ягонае пакліканне. А калі і без ўсялякіх каментараў адбывалася — проста не прымалі дакументы з прычыны відавочнай адсутнасці ў абітурыента навыкаў, неабходных для паспяховай здачы ўступных іспытаў. Так бы мовіць, адмаўлялі неперспектыўнаму/неканкурэнтаздольнаму на першай жа стадыі, каб не мець з ім клопату надалей.
Сёння ўсё інакш.
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |