Свежы нумар
Бамонд: опера, балет
Драматычныя рэаліі Гюнта
Да вераснёўскага адкрыцця свайго чарговага сезона Вялікі тэатр Беларусі гатовы, як ніколі: здача балета “Пер Гюнт”, прэм’ерай якога сезон і пачнецца, адбылася ў канцы чэрвеня.
Далей
"К" інфармуе
Бэз з пяшчотнай назвай “Паўлінка”
Як праходзіў Купалаўскі суботнік у Акопах
У чарговы дзень нараджэння Янкі Купалы ў Акопах, на тэрыторыі ландшафтнага заказніка, названага імем Песняра, прадстаўнікі шэрагу культурніцкіх устаноў сталіцы зладзілі свайго роду суботнік. Пад вокнамі хаты, у якой наш геній напісаў “Паўлінку”, “Раскіданае гняздо”, “Тутэйшых” і іншыя шэдэўры, пасадзілі ў памяць паэта кусты бэзу “Паўлінка”.
Далей
На сямі вятрах і на пазітыўнай дыстанцыі
Сёлета фестываль “Славянскі базар у Віцебску”, які пачнецца 16 ліпеня, пройдзе ў новым фармаце — амаль усе мерапрыемствы будуць адбывацца на вольным паветры. Шосты раз часткай вялікага песеннага свята стане фэст вулічнага мастацтва “На сямі вятрах”, які таксама ўзбагаціцца новымі прыдумкамі і перформансамі і які, нягледзячы на абставіны, што даводзіцца пераадольваць, павінны атрымацца яшчэ больш маштабным. Бо на гэты раз яго пляцоўка — увесь горад, прынамсі цэнтральная частка, і ніхто не здолее застацца ўбаку ад вулічнага свята. Што рыхтуюць арганізатары, як яны сумясцяць клопат пра бяспеку гледачоў і свае творчыя ідэі, на якія падзеі варта звярнуць увагу — чытайце далей.
Далей
Кіно пад зоркамі ў... слухаўках
Пандэмія ўносіць свае карэктывы ў жыццё кінааматараў: зараз кіно можна (а галоўнае, бяспечна) глядзець на вуліцы, на вольным паветры, прынамсі ў двары Мемарыяльнай майстэрні-музея Заіра Азгура. Тут глядзяць стужкі сусветнага кінематографа пад зоркамі кожную сераду і пятніцу ў 22:00. Квіток у свет рамантыкі каштуе 7 BYN, а сама атмасфера — неацэнная. Але пра ўсё па парадку.
Далей
Соцыум
Чалавек у архіўным дакуменце
Прамоўленае рэспандэнтам
Усё часцей на паліцах кнігарань можна пабачыць выданні, прысвечаныя мінуўшчыне тых ці іншых населеных пунктаў. Такія працы грунтуюцца, не ў апошнюю чаргу, на запісах вусных успамінаў іх жыхароў. Прычым гаворка можа ісці не толькі пра гарады ды мястэчкі, але нават пра вёскі. Але ці кожны запіс такіх успамінаў можна лічыць паўнавартаснай гістарычнай крыніцай? Якімі правіламі мусяць кіравацца даследчыкі, каб сумленна падысці да справы стварэння падобных дакументаў часу?
Далей
Праекты развіцця
Парад крэатыўных кніжніц
Падведзены вынікі XXVIII рэспубліканскага конкурсу “Бібліятэка — асяродак нацыянальнай культуры”
Як вядома, прафесійны рэспубліканскі конкурс “Бібліятэка — асяродак нацыянальнай
культуры” — праводзіцца штогод сярод публічных бібліятэк краіны ў два этапы (абласны
і рэспубліканскі). Сёлета ў рэспубліканскім этапе конкурсу прынялі ўдзел 35 бібліятэк.
14 мая ў Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі ў анлайн рэжыме былі падведзены вынікі ХХVIII рэспубліканскага конкурсу за 2019 год. У склад журы ўвайшлі прадстаўнікі Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь, Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі, абласных бібліятэк, цэнтралізаванай сістэмы публічных бібліятэк сталіцы, грамадскага аб’яднання “Беларускі фонд культуры”.
З дапамогай “воблачных” тэхналогій члены журы атрымалі магчымасць азнаёміцца з дасланымі матэрыяламі напярэдадні пасяджэння і пісьмовым галасаваннем вызначыць пераможцаў сярод бібліятэк, размешчаных у горадзе, і бібліятэк, размешчаных у пасёлках гарадскога тыпу, сельскіх населеных пунктах, адзначыць бібліятэкі да заахвочвання.
Пераможцамі сталі 22 публічныя ўстановы ў чатырох намінацыях: “За пошукавую і даследчую працу”, “За значны ўклад у выхаваўчую работу з падрастаючым пакаленнем”,“За падтрымку і развіццё чытання”,“За навацыі ў сферы бібліятэчнай справы”. Дзесяць бібліятэк журы прадставіла да заахвочвання.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае! Prof-партфоліа
Не хлебам адзіным, або Цалкам сучасны падыход да піяру
Вядома, што адзін з прыярытэтных кірункаў развіцця сферы культуры любога раёна Беларусі — адкрыццё ўстаноў культуры новага тыпу: Дамоў рамёстваў, фальклору, народнай творчасці. Балазе, дзейнасць па захаванні народных традыцый — не менш важная за працу па паляпшэнні матэрыяльна-тэхнічнай базы ўстаноў культуры, бо, як кажа народная мудрасць, не хлебам адзіным жыве чалавек. А як жывуць сёння Дамы і Цэнтры рамёстваў Беларусі? Пра гэта паспрабавала даведацца “К”.
Далей
art-блог
Адкрыццё на мяжы рэалізму і фэнтэзі
Прэм’ера спектакля “Вілісы. Фатум прызначана нашым Вялікім тэатрам на 11 верасня. Але перад сыходам
у адпачынак пастаноўка была прадэманстравана мастацкаму савету.
Далей
На людным месцы
Безліч жыццёвых імгненняў
Шчасце ў маладосці ўяўляецца вечным, як і ўласнае жыццё. І неяк не даражыш гэтым багаццем. Сталы ж век — не для самападману. Чаруюць і абнадзейваюць выпадковыя імгненні: няўлоўны ўзмах крыла, адлюстраванне променя ў дажджавой кроплі на тваёй шчацэ, смех немаўля летнім надвячоркам. Гэтыя бясконцыя імгненні знікаюць у часе і прасторы, але ў памяці жывуць вечна і, як ключыкі, адчыняюць нам шчодрыя куфэркі забытых шчаслівых эмоцый. Сённяшнія лісты яшчэ раз пераконваюць, што дбайнымі гаспадарамі згаданых эмоцый з’яўляюцца і нашы работнікі культуры, майстры народных рамёстваў.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў Гістарыёграф
Таямніцы Манюшкаў
Частка XIV
Мюлеры
Распавядаючы ў папярэдніх частках пра жонку кампазітара Аляксандру Мюлер, мы ў самых агульных словах сказалі і пра яе сям’ю. Цяпер нас чакае гісторыя Мюлераў у канцэнтраваным выглядзе. То-бок, усё самае цікавае і па магчымасці новае. Бо, у адрозненне ад Закрэўскіх, сваякоў Аляксандры па кудзелі, пра Мюлераў было вядома даволі шмат. Ізноў жа, дзякуючы перш за ўсё лекару Станіславу Мараўскаму. Яго знаёмства з Мюлерамі і непадзеленае каханне да Марыі, маці Аляксандры, стала прычынай моцных душэўных пакут, а потым прымусіла ўзяцца за пяро і пакінуць неверагодна цікавыя ўспаміны.
Далей
Суботнія сустрэчы
Лялька — не цацка, а твор мастацтва
Мастацтва аўтарскай лялькі параўнальна новае, але ўжо прызнанае часткай “вялікага” выяўленчага мастацтва. Сапраўдны лялечны бум адбываецца па ўсім свеце — мноства майстроў, мастакоў, калекцыянераў, дызайнераў захопленыя лялькамі: а яны могуць быць самымі рознымі, выкананымі ў мностве арыгінальных тэхнік. Адна з першых, хто ў Беларусі на прафесійным узроўні пачаў ствараць аўтарскіх персанажных лялек, — Анастасія Адамовіч. Днямі ў Нацыянальным цэнтры сучаснага мастацтва ў Мінску адкрылася яе персанальная выстава “Задолле”. Што гэта за дзіўны лялечны свет і як у яго трапіць — пагутарым з мастаком Анастасіяй АДАМОВІЧ.
Далей
Тэма
Камплімент з-пад пяра Міцкевіча ў падмурку лядоўні
Ад каго залежыць лёс раскіданых каменных сведкаў мінулага?
Тое, што камень — гэта самы трывалы матэрыял для захавання гістарычнай памяці, разумелі яшчэ ў старажытнасці — ды пакідалі на іх адбіткі. Часы пазнейшыя, з іх войнамі ды катаклізмамі, гэта пацвердзілі. Многія з памятных камянёў, якія можна ўбачыць на нашых землях — апошнія сведкі тых ці іншых гістарычных падзей. Часам яны даюць штуршок даследчыкам, скіроўваючы іх пошукі ў пэўны бок — бо архівы не ацалелі. А часам і наогул з’яўляюцца адзіным напамінам пра свае “родныя” мясціны ды іх гаспадароў. І менавіта таму гэтыя камяні вартыя нашай увагі. Што, на жаль, пакуль разумее далёка не кожны з тых, ад каго залежыць іх лёс.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры Праекты
“Трэба дома бываць часцей…”
Зацемкі на палях карты вандровак у дні кароткага сямейнага адпачынку
Як і многія мае суайчыннікі ў свой законны працоўны адпачынак мы з жонкай імкнемся наведаць экзатычныя мясціны з ліку тых, што на ўзбярэжжы якога-небудзь мора. Пажадана цёплага. Былі ў Балгарыі, Чарнагорыі, Каталоніі, на Сіцыліі. Менавіта праз параўнанне са згаданым замежжам пераканаўся, што Беларусь — цудоўная краіна. Зразумела, мора было б нам не лішнім, бо відавочна вабіць беларусаў вялікая вада. Але сёлета здарылася неспадзяванка…
Далей
Традыцыі
Двухметровы капялюш для Смаргоні
Рамёства майстроў Мускіх
Пруток да прутка — і рукатворны шэдэўр нараджаецца літаральна на вачах. Па біяэнергетычных уласцівасцях лаза — з ліку раслін, якія аддаюць энергію. І гэта пацвярджаюць мае суразмоўцы — народныя ўмельцы Аляксандр і Людміла Мускія: “Калі пляцеш, пра ўсе балячкі забываеш, настрой
падымаецца, адчуваеш неймаверны прыліў сіл”.
Гледзячы на Мускіх, разумееш, што іх любімы занятак мае яшчэ адну цудадзейную сілу — ён моцна змацоўвае сям’ю. Нябачным, але вельмі трывалым і надзейным лазовым пруцікам….
Цяпер аматараў лозапляцення ў Беларусі шмат, але са званнем “Народны майстар Рэспублікі Беларусь”, — адзінкі. У Гродзенскай вобласці — толькі Мускія са Смаргоні.
Далей
Погляд з XXI стагоддзя
На пляцоўцы пад старым вязам
Рамантык Ваньковіч праз прызму бачання сучаснага скульптара
Сто гадоў таму Велімір Хлебнікаў сказаў: “Задачай працы мастакоў было даць кожнаму віду прасторы асаблівы знак. Ён павінен быць простым і не быць падобным да іншых”. Разумею, што тут гаворка ідзе пра рэформу знакавай сістэмы мовы. Але і ў дачыненні да выяўленчага мастацтва сутнасць не мяняецца. І мне здаецца, што творчасць знакамітага беларускага скульптара Уладзіміра Слабодчыкава цалкам адпавядае формуле выбітнага паэта-рэфарматара. Яго асаблівыя знакі - “свабода духу”, “эстэтыка духу” — уключаюць у сябе не толькі ўласна свабоду мыслення, фантазіі, палёту ў нязведаныя сусветы далёкага і нядаўняга мінулага, але і свабоду стэка і пантографа, уменне віртуозна “жангліраваць” пластычнымі аб’ёмамі, складанай прасторай, лініяй, фактурай.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |