Свежы нумар
Соцыум
Самому прайсці праз тую мяжу.., або Місія музеефікацыі
Гісторыка-культурны комплекс “Лінія Сталіна” ў чэрвені адзначае 15-годдзе існавання. За гэты час ён зрабіўся адным з найбольш вядомых месцаў захавання і папулярызацыі памяці аб ваеннай гісторыі Беларусі. Экспазіцыя размешчана на вялікай плошчы пад адкрытым небам, што дазволіла даўно і трывала пашырыць гістарычныя рамкі экспанатаў за межы 1930 — 1940-х гадоў. Хаця менавіта помнікі фартыфікацыі гэтага перыяду паслужылі асновай для стварэння комплексу, а гісторыя самой мясціны непасрэдна звязаная з падзеямі першых дзён Вялікай Айчыннай.
Далей
Калі песні дапамагаюць дактарам
Артысты ў дабрачынных марафонах
“Можна панікаваць і засмучацца, а можна дзейнічаць і рабіць нешта карыснае”, — кажа дырэктар прадзюсарскага цэнтра “Спамаш” Анжаліна Мікульская.
Менавіта “Спамаш” распачаў серыю анлайн-марафонаў #БеларусьБЕЗCovid у падтрымку медыцынскіх работнікаў і ўстаноў — паспяхова сабраў сродкі ўжо для трох клінік і зарганізаваў вакол сябе вялікае мноства папулярных артыстаў. Часам узнікаюць і іншыя падобныя ініцыятывы — ва ўмовах адсутнасці жывых канцэртаў музыканты праводзяць анлайн-выступленні як акцыі дапамогі медыкам. Але нямногім удаецца сабраць не толькі сродкі, але і прагляды. Расказ пра паспяховы праект можа не толькі заклікаць да ўдзелу ў наступных анлайн-марафонах, але і стаць прыкладам для іншых арганізатараў. І нават для тэлеканалаў.
Далей
"К" інфармуе
Вось яна, магія роднай зямлі...
Беларускі дзяржаўны музей народнай архітэктуры і побыту правёў сёлетнюю Ноч музеяў не анлайн,
а оўпэн-эйр. Вялізная прастора скансэна, чыстае лугавое паветра і нешматлікае кола ўдзельнікаў —
досыць спрыяльныя ўмовы для эпідэміялагічнай бяспекі.
Далей
Нельга двойчы ўвайсці ў адну плынь
Cёлета праект “Мастак і горад” прысвечаны стагоддзю УНОВИСа. Значнасць кожнай з’явы, у дадзеным выпадку культурніцкай, вызначаецца тым, які досвед яна ўвасобіла і як паўплывала на будучыню. Гісторыя УНОВИСа распісана, бадай, па днях. Жыццяпіс стрыжнявых асоб віцебскага авангарда таксама не з’яўляецца таямніцай. Больш-менш зразумелая і перадгісторыя авангардысцкага выбуху. А вось спрэчкі пра тое, ці разбурыў той выбух заганныя стэрэатыпы, што засцілі далягляд будучыні, доўжацца дагэтуль і скончацца не хутка. А можа і ніколі.
Далей
Тэатр, які большы, чым тэатр
Сказаць, што з юбілеем Купалаўскаму не пашчасціла — лічы, не сказаць анічога. Да стагоддзя легендарнага тэатра засталося меней за чатыры месяцы, і ўжо сёння відаць, што шчыльны графік святочных падзей давядзецца як мінімум пасунуць. Вось і рэпетыцыі спектакля, які займеў тытул “Чаканне сезона” — новай версіі купалаўскіх “Тутэйшых” — на час прыпыніліся. Зрэшты, тэатр за свой немалы век перажыў ужо столькі выпрабаванняў, што наўрад ці хто сумняецца: каранавірус ён таксама перажыве.
Пагатоў, на некаторыя планы юбілейнага года пандэмія, на шчасце, не паўплывала. Неўзабаве ў выдавецтве “Беларусь” мае выйсці кніга, прысвечаная гісторыі Купалаўскага. А студыя гістарычных фільмаў “Майстэрня Уладзіміра Бокуна” па заказе Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь прыступіла да вытворчасці дакументальнай стужкі пра тэатр.
Далей
Prof-партфоліа
Унікальнае праз “воблачныя” тэхналогіі
Як сёння працуюць музейныя ўстановы Беларусі: віртуальныя выставы, “начныя дазоры” і падтрымка медыкаў
Музеі Беларусі, нягледзячы на неспрыяльнае эпідэміялагічнае становішча, працягваюць сваю дзейнасць на карысць наведвальнікаў. Праўда, збольшага ў віртуальнай рэальнасці, дзе музейшчыкі сёння ствараюць свае крэатыўныя напрацоўкі, каб зацікаўліваць як традыцыйных, так і новых аматараў гісторыі і культуры Беларусі. Пра “шчыраванне” супрацоўнікаў абласных (і не толькі абласных) музеяў Беларусі на крэатыўнай глебе падчас пандэміі, даведалася “К”.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае! Крытычная маса
Пра вайну — сваімі словамі
Выставачны праект “Алфавіт вайны”, які адкрыўся ў Нацыянальным цэнтры сучасных мастацтваў акурат 9 мая, ужо апрыёры з’яўляецца важным для абмеркавання прэцэдэнтам. Розных юбілейных культурных імпрэзаў прайшло ў нас нямала. Але… пэўна, нікога асабліва не пакрыўджу, калі канстатую відавочнае: далёка не кожная з іх мела канцэптуальны, аўтарскі складнік. І, баюся, многія нават не надта лічаць патрэбным пра гэта дбаць. Маўляў, што новае мы скажам пра тэму вайны, уздоўж і ўпоперак даследаваную папярэднімі пакаленнямі творцаў? І ці не лепей тады проста выпусціць новыя каверы “старых песень пра галоўнае”?
Выстава, якая мае не столькі эстэтычны, колькі інтэлектуальны складнік, сведчыць за тое, што кожнаму пакаленню выпадае зрабіць сваю аранжыроўку тых песень. І ад яе часам залежыць вельмі многае.
Далей
art-блог
Якога колеру дзяцінства?
Магілёўскі драматычны тэатр падрыхтаваў да дня Перамогі пяцідзённы марафон анлайн-трансляцый сваіх спектакляў на ваенную тэматыку. У розныя гады тут ставіліся “Ноч Гельвера”, творы Васіля Быкава, Віктара Астаф’ева, сучаснага гомельскага драматурга Васіля Ткачова. У цяперашнім сезоне, закрытым датэрмінова, трупа звярнулася да кнігі Святланы Алексіевіч “Апошнія сведкі” (гл. “К” № 45 за 2019 г.). Запіс гэтага спектакля разам з астатнімі быў выкладзены ў інтэрнэце акурат напярэдадні свята.
Далей
Еўропа запальвае святло
Фестываль “Еўрабачанне” прайшоў, але пераможцаў няма. Анлайн-шоу Europe shine a light аб’яднала артыстаў, песні і краіны для агульначалавечага паслання — падтрымка ўсіх пацярпелых у час пандэміі, падзяка медыкам, што змагаюцца за жыццё і здароўе людзей, заклік да надзеі і аптымізму, і, канешне, любоў да песні і да “Еўрабачання”. Упершыню ў гісторыі конкурс быў адменены, а быў ён юбілейны, 65-ты.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў
У цемры прасцей быць сабой
У красавіку ў галерэі “Art-Беларусь” праходзіла выстава гродзенскай мастачкі Дар’і Сямчук пад назвай “Сemra”. Назва адпавядае творчаму псеўданіму Дар’і, а той, у сваю чаргу, з’яўляецца выяўленнем яе жыццёвай філасофіі. Дар’я лічыць, што ў прыцемках чалавеку лягчэй быць самім сабой. Нікому не падабаецца, калі чужыя занадта пільна ўглядаюцца ў твар ці ў душу. Цемра бароніць.
Далей
Арган яго душы
Юрый Анатольевіч Зісер, адзін з галоўных стваральнікаў беларускай інтэрнэт-прасторы і медыя — гэтых фактараў, што радыкальна змянілі ўсё нашае жыццё, і культурную плынь у тым ліку, — пайшоў у вечнасць 17 траўня 2020 года, крыху не дачакаўшыся свайго 60-годдзя.
Далей
На людным месцы
“Пойдам, пройдам, мо каму спанаравімся!”
Гэта веткаўская (а, мабыць, і не толькі веткаўская) трасянка вынесена ў загаловак. Прынамсі, пад такім дэвізам рабілі юнацкія шпацыры па цэнтральных вуліцах свайго роднага раённага цэнтра. Юнацтва цяпер — у далёкім мінулым. А звычка прайсціся ў згадках па Ветцы засталася. Асабліва калі сон не прыходзіць да позняй ночы… Вось і вандрую па памяці. Далучайцеся да майго краялюбства.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры Гістарыёграф
Раскрыты невядомыя старонкі
Спецыяльна да 500-годдзя Жыровіцкага манастыра, якое павінна было адзначацца ў гэтыя дні, Нацыянальная бібліятэка Беларусі адкрыла доступ да відэа-архіву найноўшых даследаванняў, прысвечаных Жыровічам і беларускай кніжнасці.
Далей
Жыровіцкія скарбы: не ўсё страчана
Сёлета ў маі ў вёсцы Жыровічы Слонімскага раёна — вялікае свята праваслаўя: 550-годдзе Жыровіцкай Іконы Божай Маці і 500-годдзе Жыровіцкага манастыра. Вялікія юбілеі! Але як тут не ўспомніць і пра тое, што за гэтыя стагоддзі з Жыровіцкага манастыра зніклі тысячы каштоўных дакументаў, абразоў, крыжоў, посуду, вырабаў з золата і срэбра, кніг. Найбольш каштоўнасцяў было вывезена падчас Першай сусветнай вайны. Але дасканала пошукамі скарбаў з Жыровічаў пакуль ніхто не займаўся. Праўда, семінарысты і студэнты Мінскіх духоўных семінарыі і акадэміі ў Жыровічах у апошнія гады ўжо пачалі даследаваць гэтую тэму і сёння нават пішуць навуковыя працы.
Далей
Суботнія сустрэчы
Дзмітрый Лук’янчык: “Распад Troitsa быў непазбежны”
Калі вы не чулі, як спявае Дзмітрый ЛУК’ЯНЧЫК, вельмі раю знайсці яго запісы хаця б у тым жа інтэрнэце. Нават зусім старыя, калі ён быў яшчэ перкусіяністам і бэк-вакалістам групы Troitsa. Гэта нешта неверагоднае, скажу я вам. Не бяруся ў прафесійных музычных тэрмінах апісваць яго манеру выканання, але ні з чым падобным ні дваццаць з лішнім гадоў таму, ні сёння мне сустракацца не даводзілася. І пакуль вы шукаеце трэкі, “К” прапануе вашай увазе інтэрв’ю з выдатным беларускім этна / фольк-артыстам.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры Тэма
Лічацца толькі з моцнымі
У другой палове 80-х мне ўпершыню давялося браць інтэрв’ю ў святара. Каб увайсці ў тэму я наведаў у нядзелю царкву, дзе пабачыў майго будучага суразмоўцу “на рабочым месцы”. Давялося тады паслухаць і ягоную, звернутую да вернікаў, казань, якую памятаю і сёння. Уступам да прамовы былі словы з Бібліі пра тое, што чалавек, які жыве мінулым, страчаны для будучыні і дня сённяшняга. А сэнс яе ў тым, што жыццё дадзена Богам чалавеку дзеля радасці, жыццё ніколі не канчаецца, таму не варта назапашваць у памяці крытычную масу крыўдаў і няўдач, засяроджвацца на стратах, на перажытых пакутах. Але і забываць нічога не трэба. Усё гэта досвед, які робіць нас мудрэйшымі і мацнейшымі. Асэнсаваць, каб у перспектыве не наступаць на тыя ж граблі, пераадолець і з улікам гэтага вопыту жыць сённяшнім днём і дбаць пра заўтра.
Далей
Праз гасцінец
Будзем узлятаць!
Анлайн-перамогі на анлайн-фестывалях
І ў дзіцячых школах мастацтваў зараз прывыкаюць да новага парадку працы. Прыстасоўваюцца да іх
і вучні, для якіх такія ўстановы з’яўляюцца трэцім родным домам — пасля сям’і і агульнаадукацыйнай школы, і педагогі, і тэхнічны персанал. Мера адказнасці ляжыць на іх адна на ўсіх — мінімізаваць рызыкі
магчымага заражэння інфекцыяй і распаўсюджвання каранавiруса ва ўмовах навучальнага працэсу.
І ён не проста не спыняецца, а больш таго — выхаванцы ДШМ па-ранейшаму ўдзельнічаюць
у разнастайных конкурсах. “Як такое магчыма?!”— абурана спытаеце вы. Адказваю. Дакладней — адказваюць…
Далей
Страта
Не пакідайце нас, Музыканты!
Майскімі днямі літаральна адзін за адным ад нас назаўжды пайшлі некалькі выбітных акадэмічных музыкантаў — два дырыжоры і скрыпач. Вальтэр Мнацаканаў, Вячаслаў Зяленін, Пётр Вандзілоўскі. Але ж колькі незабыўных сустрэч з цудоўным светам музыкі падарылі нам яны!
Вось толькі — ці заўсёды мы ў дастатковай меры ацэньвалі тыя падарункі? Бо тыя ж інсульты, інфаркты — бывае — наступствы “сардэчнай недастатковасці” часам і з-за нас, навакольных. Як горка, што многія заслугі мы згадваем хіба пасля адыходу таленавітых людзей…
Далей
ART-блог: беларускае мастацтва Погляд з XXI стагоддзя
“Мудрагеліста тасуецца калода...”
Пакручасты шлях графа Сямёна Зорыча праз Шклоў
Зорыч ператварыў Шклоў у своеасаблівую самадзяржаўную краіну ў мініяцюры. Дзякуючы яму невялічкі горад адыграў немалую культурную ролю ў эпоху Асветы, прычым не толькі ў Расійскай імперыі. У тэатры там працавалі музыканты і балетмайстры еўрапейскага ўзроўню.
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |