Свежы нумар
Соцыум
Ледзі-кіраўнік у атачэнні творчасці
Першы намеснік міністра культуры Рэспублікі Беларусь Наталля КАРЧЭЎСКАЯ — ідэальнае ўвасабленне бізнесвумэн. У поўным сэнсе гэтага слова: яна арганічна спалучае жаноцкасць і дзелавы стыль ва ўсім (а не толькі ў адзенні). Адпаведна, лепшага суразмоўцы напярэдадні 8 сакавіка бадай і не знайсці.
А паколькі першы намеснік міністра курыруе самы шырокі спектр нашага культурнага жыцця, мы прыйшлі да яе на інтэрв’ю цэлай рэдакцыяй — каб кожны з журналістаў мог задаць пытанні (часам даволі вострыя) па той тэматыцы, якая найбольш яго хвалюе.
Далей
"К" інфармуе
Фармат “Формулы чалавечнасці”
Нетрывіяльныя гісторыі, эмпатыя і новы канцэптуальны падыход — пры стварэнні новага Інтэрнэт/ТБ-серыяла “Формула чалавечнасці”, прысвечанага людзям на Вайне, Цэнтр сучаснай культуры “Бягучы чарапаха” кіраваўся такім падыходам. Ужо сёння першыя шэсць гісторый з 12-ці гледачы могуць убачыць на сайце кінакампаніі. Прэзентацыя ж серыяла адбылася 4 сакавіка ў хабе Оk16 пры ўдзеле грамадскіх аб’яднанняў — “Беларускай асацыяцыі былых непаўналетніх вязняў фашызму”, “Узаемаразумення”, выклікаўшы канструктыўнае абмеркаванне праекта публікай.
Далей
Ключ да культуры нацыі
26 лютага ў Дзяржаўным музеі гісторыі беларускай літаратуры адбылася прэзентацыя кнігі “Рэспубліка Беларусь і Еўрапейская Хартыя рэгіянальных моў і моў меншасцяў”. Кніга з’явілася ў рамках сумеснага праекта Інстытута філасофіі Нацыянальнай акадэміі навук з Саветам Еўропы, рэалізаванага ў 2018 — 2019 гг., і асвятляе распаўсюджанасць ды развіццё моў нацыянальных меншасцяў у Беларусі.
Далей
Па-дэ-дэ юбілейных лічбаў
Днямі Беларускай дзяржаўнай харэаграфічнай гімназіі-каледжу споўнілася 75 гадоў. Але асноўныя ўрачыстасці ды святкаванні перанесены на канец вучэбнага года, каб не парушаць стройны, складзены дзесяцігоддзямі працэс падрыхтоўкі юных артыстаў.
Далей
Цені продкаў ажываюць у ратушы
Гісторыя мінскай гарадской ратушы звязаная як мінімум з адным прывідам — кажуць, некалі тут з’яўлялася здань пакаранага смерцю ў XVIII стагоддзі шляхціца Міхала Валадковіча. Але сёння ў адноўленым будынку паўстаюць з цемры вякоў іншыя постаці, і зусім не такім містычным шляхам. 3 сакавіка тут адбылася прэзентацыя серыі жывапісных работ “Імя ў гісторыі Мінска. Гістарычныя асобы ў партрэтах сучасных мастакоў”, прымеркаваная да даты першай летапіснай згадкі пра Мінск у “Аповесці мінулых гадоў”.
Далей
Праекты развіцця
У эфіры — гаваркая кніга…
Першы кніжны фэст прайшоў на Свіслаччыне
Летам 2016-га неяк выпадкова трапіў на Свіслаччыну. І вельмі здзівіўся, калі даведаўся, што тут рыхтуюцца да раённага кніжнага фестывалю. Нічога падобнага раней не бачыў. А дзея абяцала быць маштабнай ды значымай: выставы, тэатралізацыі, спектаклі паводле беларускіх твораў, прысутнасць знакамітых літаратараў і сталічных выдавецтваў. Так і атрымалася. Таму цалкам натуральным падалося тое, што праз год раённы фэст набыў статус абласнога. Летась бібліятэкары Свіслацкага раёна ладзілі другі па ліку абласны фестываль “Кніга і час”. Прайшоў пэўны час. Закарцела даведацца, а што новага прыдумалі на Свіслаччыне “кніжкіны гаспадары”. Вось так гэты артыкул і атрымаўся. Дзякуй дырэктару Свіслацкай раённай бібліятэкі Святлане Піваварчык за тое, што ўсяляк падтрымала і дапамагла.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае! Prof-партфоліа
Алег Хаменка: “Сучасная беларуская вёска перастала быць крыніцай фальклорнай спадчыны”
Не ведаю, ці выклікае ў вас неспакой тое, што адбываецца з аўтэнтычнай беларускай музыкай, так бы мовіць, на месцах, але асабіста я, у апошнія гады шмат бываючы ў розных кутках краіны, назіраючы за тым, як, на мой погляд, трансфармуецца народная песенная творчасць у вёсках, аграгарадках і іншых невялікіх населеных пунктах, пачуццё трывогі адчуваю. Пакуль яшчэ лёгкае. Разабрацца з тым, ці падманваецца аглядальнік “К” у сваіх хваляваннях, я папрасіў лідара гурта “Палац” Алега ХАМЕНКУ, прызнанага аўтарытэта ў галіне айчыннай этнікі і фольку.
Далей
аКно ў свет
Women power на Берлінале
Кіно жанчын і пра жанчын, як лепшае на кінафестывалі
70-ты Берлінскі кінафорум, лепшым фільмам якога была прызнана стужка “Зла не існуе” іранскага рэжысёра-дысыдэнта Махамада Расулофа, паказаў, што бярэ курс на радыкалізацыю сваёй праграмы. І справа не толькі ў пераможцы, якога вызначала журы на чале з зоркай сусветнага кіно Джэрэмі Айрансам. Новыя кіраўнікі Берлінале Карло Шатрыян і Марыетэ Рысенбек, што ўзначалілі форум пасля шматгадовага праўлення Дзітара Косліка, вырашыліся на спалучэнне ў праграме “ільда” і “полымя”. З аднаго боку, нашумелага супярэчлівага праекта Ільі Хржаноўскага DAU, з іншага — свежых і важных фільмаў жанчын-рэжысёраў. Апошнім, а таксама праектам, у цэнтры якіх аказваюцца жанчыны — і прысвечаны гэты агляд.
Далей
art-блог
І шоу адбылося!
У перадапошні дзень лютага Беларусь вызначылася са сваім прадстаўніком на конкурсе песні “Еўрабачанне-2020”. Фінальнае шоу нацыянальнага адбору завяршылася перамогай дуэта Val — Валерыі Грыбусавай і Уладзіслава Пашкевіча: па суме галасаванняў глядацкага і прафесійнага журы ён набраў максімальную колькасць балаў.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў
З цымбаламі да зорак
Аўторак 25 лютага стаўся ў поўным сэнсе слова “днём маладога беларускага кампазітара” і адначасова працягам нядаўняга Міжнароднага дня роднай мовы: у сталічнай Дзіцячай музычнай школе мастацтваў № 1 імя Л. Александроўскай адбылася творчая вечарына выкладчыка гэтай навучальнай установы Віктара Лыскаўца, шчодра аздобленая мілагучным беларускім словам.
Далей
Ці вырасце качаня ў лебедзя?
Абанемент “Класіка — гэта класна!” даўно стаў брэндам і Дзяржаўнага камернага аркестра Беларусі на чале з Яўгенам Бушковым, і ўсёй сталічнай філармоніі. Цягам некалькіх гадоў музыканты імкнуцца даказаць дзятве і дарослым, што далучацца да вечных духоўных каштоўнасцяў зусім не сумна, а вельмі радасна. Чарговы канцэрт абяцаў сусветную прэм’еру музычнай казкі “Брыдкае качаня” маладога беларускага кампазітара Любові Кунейка ў звязцы з “Песнямі для дзяцей” П.Чайкоўскага. Зайздроснае спалучэнне! Ці наадварот — забойна знішчальнае?
Далей
На людным месцы
Ёсць вуліцы цэнтральныя…
Юрыю Антонаву — 75. Спявак, музыкант, кампазітар, паэт, акцёр… Літаральна кожная яго песня — шлягер, светлы гімн жыццю і каханню. Маё пакаленне вырасла пад кампазіцыі Юрыя Міхайлавіча. Не магу не захапляцца і тым, што Антонаў трымае асабісты прытулак для катоў і сабак. І гэта таксама — ад неўтаймоўнай любові да жыцця. Прыемна, што музычную адыкацыю папулярны выканаўца набываў у Маладзечна. Тамтэйшыя жыхары распавядалі, што ён яшчэ доўга прыязджаў у горад маладосці да сяброў і нават спяваў на іх вяселлях.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры Гістарыёграф
Запаведнік хатнікаў, лесуноў і жытнікаў…
Пра нячыстую сілу разважае Аляксей Ненадавец
Аляксей Ненадавец — фалькларыст, літаратуразнаўца, краязнаўца, доктар філалагічных навук, прафесар кафедры беларускай і рускай мовы і літаратуры БДЭУ. Даўно займаецца даследаваннем міфалагічных істот, напісаў на гэтую тэму кнігу, якая яшчэ не выдадзена.
Далей
Суботнія сустрэчы
Лямец: эфектна і натхняльна
Ад перашытых са старых джынсаў дзіцячых куртачак у часы татальнага дэфіцыту і безграшоўя — да арыгінальных касцюмаў самай гучнай мінулагодняй прэм’еры ў маскоўскім Вялікім тэатры оперы і балета: такі шлях за 30 гадоў прайшла мінскі дызайнер Ганна Строцава. Апошніх гадоў сем яна працуе з лямцам, і цалкам ім захоплена: можа і многае расказаць, і стварыць з яго дзіўныя і прыгожыя рэчы. Аказалася, што адзенне з лямца прыдатнае не толькі для звычайнага жыцця, але і для тэатральнай сцэны, і для розных іншых мастацкіх спраў. Рэдкія майстры ў Беларусі працуюць на такім узроўні, ды й іх увогуле няшмат. Ганна Строцава — і майстар, і дызайнер, і страсны прыхільнік лямца.
Далей
Страта
Ірына і яе “… Легенды”
Пайшла з жыцця народная артыстка Беларусі Ірына Шыкунова, якая не адно дзесяцігоддзе азорвала сваім талентам оперную сцэну нашага Вялікага тэатра і, выкладаючы ў Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі, выхавала безліч добрых спевакоў. Літаральна тыдзень не дажыла яна да свайго юбілею: 15 сакавіка ёй павінна было споўніцца 80 гадоў.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры Праз гасцінец
Чыстая Зэльва
Гэты гарадскі пасёлак — яскравы прыклад таго, калі гавораць аб чысціні беларускіх населеных пунктаў. Асабіста ў мяне склалася такое меркаванне пасля знаходжання ў ім. Ужо прабачце за падрабязнасць, нават у прыбіральні тамтэйшай аўтастанцыі з санітарыяй усё было ў адносным парадку (да прыкладу, у Мінску ў аналагічныя ўстановы некаторых вакзалаў без крайняй патрэбы лепш не заходзіць, каб захаваць у душэўным спакоі ўласнае эстэтычнае “я”). І культура Зэльвы мне падалася гэтакай жа чыстай у сваіх праявах. І цікавай.
Далей
Погляд з XXI стагоддзя
Час перамен — не заўсёды да лепшага
Да 95-годдзя беларускага кіно
(Заканчэнне. Пачатак у №№ 2 —4, 8, 9.)
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |