Свежы нумар
"К" інфармуе
“Харошкі” ў Амане
Як паведамляе прэс-служба Міністэрства культуры краіны, Дні культуры Рэспублікі Беларусь у Султанаце Аман запланаваны з 2 па 6 сакавіка.
Далей
Год Рушчыца, абвешчаны UNESCO
27 лютага ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь адбылася прэзентацыя Года Фердынанда Рушчыца. Летась у лістападзе генеральная канферэнцыя UNESCO на падставе сумеснай заяўкі Беларусі і Польшчы ўключыла 150-гадовы юбілей нашага земляка ў каляндар памятных дат на 2020 год. Беларуска-польскую заяўку падтрымалі таксама Літоўская Рэспубліка і Расійская Федэрацыя. Загадам міністра культуры Рэспублікі Беларусь створаны аргкамітэт і распрацавана праграма ўрачыстасцяў.
Далей
Сёмы раз не падвёў
Вяртанне на радзіму амаль праз восемдзясят гадоў
Прах славутага літаратара Змітрака Бядулі перавезены ў Мінск і будзе перапахаваны ў сталіцы. Пра гэта было абвешчана 27 лютага падчас прэс-канферэнцыі ў Дзяржаўным музеі гісторыі беларускай літаратуры.
Далей
А вы запрошаны самім Співаковым?
Вясна на музычны манер пачнецца ў Мінску і некаторых абласных гарадах святочна. 3 — 9 сакавіка пройдзе VI Міжнародны фестываль “Уладзімір Співакоў запрашае…”
Далей
Урокі фарсі і Берлінале
Прэм’ера ў Berlinale Palace, дзесяціхвілінныя авацыі, цёплыя водгукі прэсы, — так прынялі на 70-м Берлінскім кінафестывалі стужку Вадзіма Перэльмана “Урокі персідскай”, зробленую ў сумеснай вытворчасці Расіі, Германіі і Беларусі. Аглядальніца “К” Дар’я Амяльковіч пабывала на прэстыжным кінааглядзе, і паспела не толькі паглядзець карціну, але і сфатаграфаваць на чырвонай дарожцы генеральнага дырэктара Нацыянальнай кінастудыі “Беларусьфільм” Уладзіміра Карачэўскага, які прысутнічаў на паказе. Калі эмоцыі суцешыліся, самы час разабрацца, у якой стужцы наша краіна прыняла ўдзел, і што нам далей з гэтым рабіць.
Далей
Соцыум
“Вайна і мір” Коласавага дома
21 лютага ў Дзяржаўным літаратурна-мемарыяльным музеі Якуба Коласа адбылася першая выстава праекта “Вайна і мір. Беларусь памятае”, прымеркаванага да 75-годдзя Перамогі. Як пісала “К” у мінулым нумары, Міністэрства інфармацыі і Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь распачынаюць гэты маштабны культурна-гістарычны праект сумесна з калекцыянерам, лаўрэатам прэміі “За духоўнае адраджэнне” Уладзімірам Ліхадзедавым. У рамках праекта будзе зладжаны шэраг выставачных экспазіцый, якія распавядуць аб удзеле беларускага народа ў войнах з 1812 па 1945 год, а таксама аб гісторыі мірных міжваенных гадоў і сучаснасці.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае!
Інтэрвенцыя сучаснай скульптуры ў падземцы, або Час пік у метро
Большую частку майстэрні скульптара Аляксандра ШАППО сёння займае пенапластавы трохкутнік даўжынёй амаль у чатыры метры. Зусім хутка гэтая мадэль пераўвасобіцца ў сілумінавы аб’ект “Дрэва дарог”, які будзе ўсталяваны на платформе новай станцыі метро “Вакзальная”. Ідэйны лейтматыў ейнага візуальнага рашэння лагічны і відавочны — калі вакзал, значыць шлях. Ну, а далей ужо кожны хай сам вырашае, шлях куды і ў якім сэнсе: метафарычным або пад Маладзечна на лецішча.
Хуткае з’яўленне чатырох новых станцый спрычыніцца да сапраўднай інтэрвенцыі сучасных скульптур у гарадскую прастору: здаецца, так шмат у адначассе іх ніколі ў нас не з’яўлялася. Таму працягваем знаёміць з тымі творамі, якія неўзабаве ўбачаць — і, будзем спадзявацца, ацэняць — многія тысячы пасажыраў.
Далей
Праекты развіцця
Алфавіт паводле УНОВИСа
“Няма мяжы дасканаласці” — гэтае выслоўе часта паўтараў паэт Алесь Пісьмянкоў, калі ў якасці рэдактара “ЛіМа” даводзіў да ладу чужыя тэксты альбо аддаваў іх аўтару на дапрацоўку. Гэтыя словы я згадваю, калі бачу рэч нібыта і не кепскую, але якую відавочна можна палепшыць. Вось мне, прыкладам, даспадобы тое, што зроблена ў Віцебску дзеля вяртання з нябыту імёнаў дзеячаў УНОВИСа і дзеля асэнсавання самой гэтай з’явы ў кантэксце стагоддзя, але пабачыўшы нерэалізаваныя задумы віцебскага дызайнера Аляксандра Вышкі па пераўтварэнні прылеглай да Музея гісторыі Віцебскай народнай мастацкай вучэльні тэрыторыі ў авангардысцкі мемарыял і адначасова прастору творчага сумоўя, падумаў: сапраўды, нават да шэдэўра часам штосьці можна дадаць…
Далей
Prof-партфоліа
“МоцАрт” для невідушчых, альбо Што такое аўдыядэскрыпцыя?
З лаўрэатам сёлетняй прэміі “Чалавек безбар’ернага асяроддзя”, заснаванай Рэспубліканскім цэнтрам нацыянальных культур і Мінскай абласной арганізацыі БелТІЗ пры падтрымцы Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь, Аляксандрам КАЛОШАМ “К” пагаварыла пра агучку фільмаў для невідушчых, супрацоўніцтва з “Беларусьфільмам”, спонсарскую дапамогу ды шмат пра што яшчэ.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў art-блог
Ментальны аўтапартрэт у атачэнні загадкавага
Вяртанне думкамі у маладосць — рызыкоўнае падарожжа. Чакаеш зноў адчуць станоўчыя эмоцыі, зноў перажыць шчаслівыя імгненні, а высветляецца, што і ты іншы, і свет змяніўся. Жыццёвы досвед змяніў ракурс бачання, і многае з таго, што было калісьці ў тваіх вачах надзвычай каштоўным, сёння ўвогуле не стасуецца з тваімі густамі, не ўпісваецца ў прыярытэтны шэраг. І формула прыгажосці ў цябе сёння іншая. З такімі развагамі я выправіўся на выставу памяці Мікалая Селешчука.
Далей
Калі і хварэць, дык толькі музыкай
Дзяржаўная акадэмічная харавая капэла імя Рыгора Шырмы святкуе сваё 80-годдзе. Прысвечаны гэтай падзеі гала-канцэрт адбыўся акурат учора. Яго дэвізам былі абраны словы аўстрыйскага кампазітара-класіка Густава Малера: “Традыцыя — гэта перадача агню”. Напярэдадні мы пагутарылі з галоўным дырыжорам славутага калектыву Вольгай ЯНУМ.
Далей
На людным месцы
Мы — разам і пад “Ветразем”
Патэлефанавалі бібліятэкары з Бешанковічаў. Папярэдзілі, што дашлюць навіну пра клуб “Ветразь” і вельмі шчырыя сяброўскія зносіны. Хто ж ад такога адмовіцца?! А сутнасць ліста вось у чым. У Бешанковіцкай цэнтральнай раённай бібліятэцы дзейнічае клуб стасункаў “Ветразь”. Такім чынам установа наладзіла шчыльны творчы кантакт з аддзяленнем дзённага знаходжання для інвалідаў раённага тэрытарыяльнага цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва. Летуценны “Ветразь” паяднаў неабыякавых чытачоў. У супрацоўнікаў аддзела абслугоўвання і інфармацыі бібліятэкі задачы наступныя: далучэнне людзей з абмежаванымі фізічнымі магчымасцямі да чытання, забеспячэнне інфармацыйнай падтрымкі, развіццё творчых здольнасцяў, арганізацыя адпачынку.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры Гістарыёграф
Сакрэты радзівілаўскіх саркафагаў
Крыпта нясвіжскага касцёла — месца велічнае і вусцішнае адначасова. Якімі толькі легендамі ды пагалоскамі яно не авеянае! Урэшце, справа дайшла і да сур’ёзных навуковых даследванняў. Цягам рэалізацыі літоўска-беларускага праекта ў 2017 годзе спецыялісты вывучалі пахаванні прадстаўнікоў знакамітага роду. Галоўнай мэтай работ стала ідэнтыфікацыя парэшткаў, фіксацыя і аналіз іх стану. У той самы час, навукоўцы здолелі дадаць да партрэтаў вядомых усім асобаў пэўныя адметныя рысы.
Далей
Суботнія сустрэчы
Тамара Міронава: “Тры разы збіралася кідаць тэатр…”
На вуліцах яе пазнаюць, дзякуючы кіно і серыялам — у апошнія гады іх было нямала. А за спінай ужо вялікае жыццё, і гэта — жыццё ў тэатры. Заслужаная артыстка Беларусі Тамара Міронава адзначыла 70-гадовы юбілей, і адзначыла на сцэне роднага Купалаўскага тэатра. На яе яна выходзіць амаль 20 гадоў, іграе ў многіх папулярных і знакавых спектаклях. А да таго была шматгадовая праца ў тэатры Бабруйска, бліскучы творчы перыяд і міжнародныя ўзнагароды ў мінскім эксперыментальным тэатры “Дзе-Я?”. Ва ўзросце 50 гадоў яе чакаў новы ўзлёт кар’еры — і запрашэнне ў славуты тэатр імя Янкі Купалы, і пачатак кінакар’еры. Тамара Васільеўна і сама кажа, што ёй трэба кнігі пісаць — столькі ўсяго цікавага адбывалася! Хаця б частку цікавага з Тамарай Міронавай мы зараз згадаем — і павіншуем яе з юбілеем, які праходзіць, дарэчы, у няспыннай працы. Але ж для акцёраў гэта — шчасце.
Далей
Ілья Міцько: “О суперхіт, прыйдзі!”
Не так многа беларускіх груп, якія могуць пахваліцца міжнароднай вядомасцю і папулярнасцю. Адна з іх — “Лепрыконсы”. Сапраўды, гэтыя песні ведаюць на ўсёй постсавецкай прасторы, хіты 20-гадовай даўніны гучаць, і дагэтуль выклікаюць практычна тыя ж эмоцыі, што і некалі. Але перыядычна ўзнікаюць пытанні — а што адбываецца з “Лепрыконсамі”, дзе яны, чаму пра іх так мала чуваць? Бліскучым напамінам пра колішнюю папулярнасць каманды стаў яе ўдзел з песняй “Халі-галі” ў цырымоніі закрыцця ІІ Еўрапейскіх гульняў на мінскім стадыёне “Дынама” — калі разам спявалі тысячы і тысячы гледачоў. Аказваецца, у “Лепрыконсаў” усё ў парадку — калі меркаваць хаця б па колькасці канцэртаў. Група актыўна гастраліруе, рыхтуе новы альбом, і абяцае дажыць як мінімум да свайго 50-гадовага юбілею. З нязменным лідарам калектыву, фронтмэнам і аўтарам песень Ільёй Міцько гаворым пра дзень сённяшні, і пра тое, ці не зарана “Лепрыконсы” прыпісалі сябе да рэтра.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры Праз гасцінец
Палітра Замасточча: з “Забабонамі” і днямі беларускай мовы
Чатыры масты атачаюць дадзены аграгарадок: праз Слоўст — прыток ракі Волма, каля вёсак Апчак і Заямачнае, і ў Смалявіцкім раёне. Упершыню ж, як вёска, Замасточча згадваецца ў дакументах XVII стагоддзя. Якія культурныя насенні ў той час сеялі ў гэтым населеным пункце тагачасныя яго ўладальнікі — невядома, я ж паспрабаваў даведацца, што ў ім адбываецца цяпер.
Далей
Погляд з XXI стагоддзя
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |