Свежы нумар
Калонка рэдактара
Ідэя, што замуроўвае гісторыю?
На гэтым тыдні на архітэктурна-горадабудаўнічым савеце пры галоўным архітэктары Мінска разглядаўся праект ландшафтнага дызайну тэрыторыі каля Палаца спорту. Неўзабаве ў сеціве з'явіліся і рэндары, адразу ж стаўшы тэмай для грамадскага абмеркавання. Далучымся да яго і мы.
Далей
Крытычная маса
“Мудрагеліста тасуецца калода”
Беларускія зоркі “галактыкі Манпарнаса”
Так глыбакадумна заўважыў адзін з герояў Булгакава, маючы на ўвазе хітраспляценні лёсу ў гісторыі. Хіба
не дзіўна, калі пасля 70 гадоў небыцця вяртаюцца на радзіму нашы мастакі, якія з розных прычын шмат гадоў таму вымушаны былі пакінуць родную зямлю і праславіць сваім талентам чужыя краіны? Вяртаюцца — хай і праз свае творы — у нашу шматпакутную гісторыю мастацтваў. Хочацца думаць — назаўсёды. І чарговым такім крокам стала выстава “Майстры Манпарнаса з беларускіх мястэчак”, якую можна наведаць у Нацыянальным гістарычным музеі.
Далей
art-блог
Адкрыццё “Страдзівары”: дырыжыруе скрыпка
Адкрыццё сезона ў Беларускай дзяржаўнай філармоніі — справа паэтапная. Бо следам за галоўнай урачыстасцю, дзе паводле традыцыі “саліруе” Дзяржаўны акадэмічны сімфанічны аркестр краіны, з не меншымі творчымі прыдумкамі-“бонусамі” адкрываюць свае сезоны і астатнія філарманічныя калектывы.
Далей
Рэчыцкія вытокі
Зразумела, мацней за ўсё культурнае жыццё віруе ў буйных гарадах. Але і на перыферыі, дзе плынь жыцця куды больш няспешная, часам здараюцца сапраўдныя мастацкія выбухі, з аглядкай на якія даводзіцца існаваць усёй краіне. Такім месцам надзвычайнай творчай сілы даўно лічыцца Рэчыца. З палотнамі выдатных выхадцаў з гэтага краю можна пазнаёміцца на выставе “Рэчыцкае Адраджэнне. Праз 12 гадоў”, якая праходзіць у Музеі гісторыі горада Гомеля.
Далей
“Залатая жыла” Алены Карповіч
Паводле творчай ментальнасці людзей мастацтва ўмоўна можна падзяліць на дзве групы. Адны — вынаходнікі. Яны ўсё жыццё ў пошуку. За “аўтарскія правы” не трымаюцца, лёгка аддаюць свае напрацоўкі іншым — хай, маўляў, тыя даводзяць іх да ладу. А самі зноў кідаюцца ў прорву нязведанага. Для іх мяжа заўжды па гарызонце. Псіхалагічна яны скіраваныя не на вынік, а на працэс. Другія ж аднойчы знаходзяць сваю “залатую жылу” і далей засяроджваюцца на яе распрацоўцы. Для экалогіі культуры неабходны абодва згаданыя тыпы творцаў.
Далей
На людным месцы
Што куплялі на савецкую траячку?
На міжнародным фестывалі этнакультурных традыцый “Кліч Палесся”, які ладзіўся мінулай суботай у аграгарадку Ляскавічы Петрыкаўскага раёна, на дваіх ганаровых палешукоў стала болей. Гэтае званне атрымалі кіраўнік заслужанага калектыву “Выцінанка” Пётр Астапчук і байдарыст, алімпійскі чэмпіён Раман Петрушэнка, які нарадзіўся ў Калінкавічах.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае! Гістарыёграф
Арганічнае захапленне матэматыка
Год таму матэматык і арганолаг Аляксандр БУРДЗЯЛЁЎ (на здымку) разам з фатографам Анатолем ДРЫБАСАМ выправіліся ў экспедыцыю з мэтай аб’ехаць і апісаць усе арганы, якія ёсць у Беларусі. Вынікам іх вандровак стала энцыклапедыя “Арганы Беларусі”. Укладальнік выдання распавёў “К”, які арган на Беларусі найстарэйшы і чаму 123 — не канчатковая лічба ў гэтым даследаванні.
Далей
Тэма
Пачынаць нескладана — значна цяжэй працягваць
Мы працягваем знаёміцца з картай кінафестываляў Беларусі і развіццём айчыннай кінаіндустрыі на іх прыкладзе. Гэтым разам у фокусе ўвагі будзе не толькі ўласна спецыфіка праектаў, але і стасункі з бізнесам. Як канцэпцыя кінафоруму ўплывае на інтарэс спонсараў? Ці здатны нават невялікі фестываль прыносіць прыбытак? І ў якім выпадку кінапраекту адмаўляюць у дапамозе? Стратэгіямі выжывання сваіх фэстаў падзяліліся дырэктар Міжнароднага фестывалю экалагічнага кіно Planetarium Анора ЛАНГАР і дырэктар Міжнароднага кінафестывалю кароткаметражнага кіно Kinosmena Ігар АСМАЛОЎСКІ.
Далей
Хлопцы з нашага двара
Рыфмы для мультываркі
Суаўтар хіта гурта “J:морс” пра “вислоухую принцессу” Барыс ШТЭРН ужо 15 гадоў як пакінуў Беларусь. Пакінуў у “рангу” легендарнага мінскага ды-джэя, амаль культавага альтэрнатыўнага музыканта і прыкметнага паэта-песенніка (мелодыі ён, дарэчы, таксама складаў і складае). Але з’ехаў, не абарваўшы ліны, якія па-ранейшаму звязваюць яго з радзімай. Можа, яны сталі трохі танчэйшымі, але нітачкамі іх дакладна не назавеш.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў Актуаліі
“Я вярнуўся ў родны дом!”
27 верасня ўпершыню за апошнія дзевяць гадоў народны артыст СССР Валянцін Елізар’еў пераступіў парог Вялікага тэатра Беларусі, ідучы туды на працу. Ён выглядаў крыху разгубленым ад такога хуткага і трохі нечаканага для яго самога развіцця падзей, але вельмі шчаслівым. “Я вярнуўся ў родны дом!” — эмацыйна каментаваў Валянцін Мікалаевіч навіну, якая імгненна абляцела ўсе мас-медыя і сацыяльныя сеткі.
Далей
След Коласа на Куршчыне
Мясцін, дзе ўшанавана імя Коласа, не так даўно паболела. У расійскім горадзе Абаянь адбылося ўрачыстае адкрыццё мемарыяльнай дошкі, прымеркаванае да 100-годдзя пачатку педагагічнай дзейнасці Якуба Коласа на Куршчыне. Памятны знак, створаны народным мастаком Беларусі Іванам Міско, размешчаны на будынку Упраўлення адукацыі Абаянскага раёна Курскай вобласці. А ў мясцовым краязнаўчым музеі была прэзентавалі часовую экспазіцыю “Сымон-музыка”.
Далей
Лялечнай сцэны віртуоз
Калісьці дзядзька ўладкаваў яго на працу на велазавод — слесарам-лякальшчыкам і фрэзероўшчыкам. Але досыць прыбытковая па тым часе работа не давала асалоду сэрцу. У пошуках сябе малады чалавек ірвануў па аб’яве, якая запрашала ў тэатр лялек манціроўшчыкам дэкарацый — яму здавалася, што такім чынам ён будзе бліжэй да мастацтва. Так паступова і не заўсёды напрамкі лёс вёў яго да галоўнай прафесіі жыцця. Урэшце, Уладзімір ГРАМОВІЧ стаў сапраўдным віртуозам лялечнай сцэны, заслужаным артыстам Рэспублікі Беларусь. Гэтымі днямі ён святкуе сваё сямідзесяцігоддзе.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры
Беларуская класіка — на вялікім экране
На мінулым тыдні ў сталічным кінатэатры “Піянер” слыннай стужкай Валерыя Рубінчыка “Дзікае паляванне караля Стаха” распачаўся сумесны праект Нацыянальнай кінастудыі “Беларусьфільм” і мінскага “Кінавідэапраката”. Акцыя “Беларускае кіно-95”, прысвечаная знакавай даце айчыннага кінематографа, дапоўніць рэпертуар “Піянера” стужкамі з фонду залатой калекцыі айчыннага — сучаснага і савецкага перыяду — кіно.
Далей
Рэпарцёрскі марафон
Хворыя на бортніцтва
Іван Восіпаў — апошні лоеўскі бортнік. Адначасова і першы: больш у раёне бортнікаў не засталося. Малады мужчына адраджае промысел свайго роду, якім у ягонай сям’і ўжо даўно ніхто не займаецца. Нават яго дзед толькі збіраў мёд дзікіх пчол, а сваіх борцяў не трымаў. Іван жа вырашыў аднавіць даўнюю традыцыю фактычна з нуля — і здзейсніў сваю мару.
Далей
Гарачая лінія "К"
Вялікі шанец для малой радзімы
На пытанні журналіста “К” і нашых чытачоў з рэгіёнаў адказвае намеснік начальніка галоўнага ўпраўлення культуры і аналітычнай работы — начальнік упраўлення культуры і народнай творчасці Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь Наталля ЗАДЗЯРКОЎСКАЯ
Жыццё дыктуе тэмы. Год малой радзімы — цудоўная нагода для гаворкі пра будучыню рэгіёнаў і аналізу сітуацыі на культурнай ніве краіны. Якой быць вёсцы ў ХХІ стагоддзі? Ці быць ёй увогуле? Па пэўных прагнозах неўтаймоўнай аптымізацыі, на беларускай прасторы застануцца неўзабаве толькі аграгарадкі.
Але крыніца жывіць мора, і аўтэнтыка з’яўляецца неацэнным скарбам не толькі ў дачыненні да спеваў ды танцаў. Аўтэнтычная вёска нараджае аўтэнтычныя кадры ды ідэі. Прынамсі, так павінна быць. А як ёсць насамрэч? Ці вялікі яшчэ запас трываласці ў рэгіянальнай культуры? Ці навучылася яна дыктаваць гарадам свае ўмовы? Мы пастараліся пашукаць адказы на гэтыя пытанні з дапамогай дасведчанага спецыяліста Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры Погляд з XXI стагоддзя
Дзетачка і Маргарытачка
Частка ІІ. “Мата Хары” з берагоў Камы і яе залюстроўе
У першай частцы артыкула я распавёў пра сваё шчаслівае знаёмства з сямейнай парай Канёнкавых. Папіваючы гарбатку з Маргарытай Іванаўнай і слухаючы яе, як мне тады падалося, вычарпальныя “аўтабіяграфічныя” расказы пра “час і пра сябе”, я нават і не мог уявіць, колькі яшчэ засталося непрамоўленага. Зрэшты, і да афіцыйнай біяграфіі Сяргея Канёнкава сёння можна дадаць нямала цікавых дэталяў. Пра гэтыя таямніцы — у другой частцы майго аповеду.
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |