Свежы нумар
"К" інфармуе
НЕЗВЫЧАЙНЫ КАНЦЭРТ
18 красавіка — Міжнародны дзень помнікаў і памятных мясцін
У рамках IX Міжнароднай навуковай канферэнцыі "Аўтэнтычны фальклор: праблемы захавання, вывучэння, успрымання", што сёлета займела імя этнаантраполага Зінаіды Мажэйка, Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт культуры і мастацтваў ладзіць 24 красавіка яшчэ і ХІІ Этнаграфічны канцэрт "Фальклор беларускай глыбінкі". Сярод сёлетніх удзельнікаў — народны фальклорны ансамбль "Таняжанка" з вёскі Тонеж Лельчыцкага раёна, а таксама аўтэнтычныя фальклорныя гурты з вёсак Камень, Парэчча, Церабень на Піншчыне.
Далей
"Круглы стол"
Напярэдадні Міжнароднага дня помнікаў і памятных мясцін у рэдакцыі "К" адбыўся традыцыйны "круглы стол" з удзелам прадстаўнікоў Міністэрства культуры краіны — намесніка міністра Аляксандра Яцко і начальніка ўпраўлення па ахове гісторыка-культурнай спадчыны Ігара Чарняўскага, — супрацоўнікаў профільных інстытуцый і грамадскасці. Гэтым разам ён быў прысвечаны ўгодкам ICOMOS і, вядома ж, 70-годдзю Вялікай Перамогі. Матэрыялы пасяджэння чытайце ў наступных нумарах "К".
Далей
“Стрылка” ў Бездзежы
На Вялікдзень у вёсцы Бездзеж Драгічынскага раёна прайшла святочная імша, хрэсны ход ад старой царквы да новай і абрад “Стрылка”.
Далей
"Дзіўныя паведамленні..."
Музей гісторыі Магілёва здзейсніў чарговы адметны праект: з друку выйшла кніга "Дзіўныя паведамленні пра езуітаў у Беларусі" ў перакладзе на беларускую мову з нямецкай Алега Давіда Лісоўскага. На выданне збіралі сродкі ад ахвотных асоб. Арыгінал аўтарства нямецкага гісторыка Крыстафа Готліба фон Мура пазначаны 1786 годам і быў выдадзены ў Франкфурце і Лейпцыгу. Кніга апавядае пра складаную і супярэчлівую сітуацыю, што склалася вакол лёсу каталіцкай царквы ды ордэна езуітаў на тэрыторыях Рэчы Паспалітай, якія адышлі да Расійскай імперыі пасля падзелу 1772-га. Ордэн жа, фактычна, працягваў існаваць на гэтых тэрыторыях.
Далей
На маю думку...
Гусь — яна мая, а брэнд — раённы
Наталля ДРОБЫШАВА, намеснік дырэктара Цэнтралізаванай клубнай сістэмы Касцюковіцкага раёна
Пагаворым пра святы, што нарадзіліся на касцюковіцкай зямлі. Пытанне актуальнае хаця б з той нагоды, што 2 красавіка Савет Міністраў краіны прыняў Пастанову “Аб арганізацыі і правядзенні на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь фестываляў, конкурсаў, форумаў, святаў і пленэраў, якія фінансуюцца з рэспубліканскага і (ці) мясцовых бюджэтаў”.
Далей
"Кватэра" эстэтычнага
Галіна МАХАЕВА, мастацтвазнаўца, старшыня клуба “Маэстра”
У Мінску з лістапада 2014 года функцыянуе Клуб творчай інтэлігенцыі “Маэстра” пры Беларускай канфедэрацыі творчых саюзаў. Стварэнне клуба віталі артысты, паэты, архітэктары, мастакі…
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае!
Варыяцыя канцэпту
Ягор СУРСКІ, музейны супрацоўнік, куратар, культуролаг
Гаворачы пра сферу культуры Беларусі мы нярэдка маем на ўвазе хіба што інфраструктуру, якая “засталася нам у спадчыну” ад савецкіх часоў і функцыянуе, у асноўным, па правілах таго ж перыяду. Фінансаванне культуры па-ранейшаму ідзе не па прыярытэтным прынцыпе, хаця праблемы грамадства і страты з-за недахопу культуры не ўлічваюцца.
Далей
Як дазвол?
Памятаю крыгі па Дзвіне, якія сплывалі пад зыркім красавіцкім сонцам, святочных людзей ля цэркаўкі Спаса ў блізкім ад нашай хаты Спаса-Ефрасіннеўскім манастыры… А перад гэтым была ўсяночная, пад час якой да манастыра сцякаліся вернікі з усяго горада, бо цэркаўка Спаса, замоўленая дойліду Іаану яшчэ самой Ефрасінняй, з'яўлялася адзіным дзеючым храмам на ўвесь горад ды наваколле.
Далей
Праекты развіцця
І ні слова пра Напалеона!..
Экспрэс-тур з V.I.P.-земляком: Барысаў / Бібліятэка, музей, школа мастацтваў: крыху пра лічбы, здзяйсненні і “болевыя кропкі”
Я не проста не надта добра знаёмы з цяперашняй школьнай праграмай, а наогул поўны нуль у гэтым пытанні. Але, калі, прапаноўваючы да вывучэння праявы сучаснай беларускай культуры, выкладчыкі не згадваюць мастака Валерыя Шкарубу, то робяць тым самым памылку. Калегі Валерыя Фёдаравіча па станковым жывапісе лепш за мяне ведаюць, хто ў “топах” трымае першае месца ў краіне. У маю ж “тройку прызёраў” ён дакладна ўваходзіць. З гэтым творцам, які некалi паступіў у наш Тэатральна-мастацкі інстытут з чацвёртага разу, а з 1982-га пачаў прадстаўляць свае працы на ўсіх рэспубліканскіх выстаўках, мы і рушылі ў горад. Тут ён з’явіўся на свет, восем гадоў вучыўся майстэрству ў студыі выяўленчага мастацтва, а потым папаўняў веды і развіваў руку ў гуртку пры Доме культуры, дзе набыццё 15-гадовым Валеркам першага ў яго жыцці прафесійнага эцюдніка, магчыма, стала тым крокам, пасля якога юнак канчаткова вырашыў для сябе, што звяжа жыццё з жывапісам…
Далей
Каментарыі (1)
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў Prof-партфоліа
Бярозавік для чытача
Выдаткі на рамонт бібліобуса — занадта вялікія
Бібліятэкі Асіповіччыны здзіўляюць з парога. У раённай, да прыкладу, за колькі крокаў ад абанемента трапляеш у плынь тэлеінфармацыі: пад столлю вісіць “плазма”, якая дэманструе мясцовыя навіны. Зручна, незвычайна. Але якімі цікавымі ні былі б прыдумкі ды сучасная тэхніка, удвая цікавей знаёміцца з новымі людзьмі ды зноў сустракацца са старымі знаёмымі. Чаму? Ды таму, што сваю справу яны лічаць самай галоўнай у свеце.
Далей
аКно ў свет
Што заўтра спатрэбіцца выпускніку?
Калі выкладчык пытаецца ў студэнта, што яму даспадобы
У галерэі “Акадэмія” Беларускай дзяржаўнай акадэмі мастацтваў працуе выстаўка твораў выкладчыц Вільнюскай мастацкай акадэміі. Большы, чым у іншых рэгіёнах СССР, выяўленчы лібералізм быў культурным брэндам рэспублік Балтыі ў тыя часы ў вачах эстэтаў, спецыялістаў, шырокай культурнай грамады. Выстаўка, што праходзіць зараз у “Акадэміі”, дэманструе як відавочныя змены, якія адбыліся ў эстэтычнай сферы Літвы, так і вектар творчых пошукаў тых, хто сёння рыхтуе кадры для нацыянальнай культуры. Куратар выстаўкі — Марыя МАРЦЭЛЕНІТЭ-ПАЛЮКЕ. Прапаноўваем гутарку карэспандэнта “К” з літоўскай госцяй.
Далей
Рэдакцыя плюс...
Не толькі матывацыя...
Дырэктар Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі — пра ўстанову ў соцыуме, "2020", "аблокі", асобу і... зноў жа, асобу
“К” працягвае пашыраць “калекцыю” цікавых сустрэч з людзьмі, якія маюць свой погляд на рэчы, справы і з’явы. Гэтым разам “галерэю” папоўніў дырэктар Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі Раман МАТУЛЬСКІ. Яго без ваганняў можна назваць галоўным кніжнікам краіны. Гэтага статус НББ вымагае. Кіраваць такой установай і знаходзіцца ўбаку ад развіцця бібліятэчнай справы, скажам, на сяле, — проста немагчыма. Раман Матульскі быў дэканам адпаведнага факультэта Універсітэта культуры і мастацтваў, з’яўляецца аўтарам манаграфій і падручнікаў, па якіх вучыліся і вучацца бібліятэчнай справе на абсягах былога Савецкага Саюза… Цяпер кіруе галоўнай кніжнай установай краіны. А віртуальная чытальная зала “Нацыяналкі” — сэрца, сетка ж ЦБС па краіне — крывяносная сістэма. А ўсё разам — жывы арганізм, чытальніцкія інтэрнэт-магчымасці якога ўпэўнена павялічваюцца. Але і хвароб у яго хапае. Пра гэта і гутарылі.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры Крытычная маса
“Зліцца”. І не страціць…
Пра выстаўку твораў мастакоў тэатра, кіно і тэлебачання “Маштаб 1:25”
Я ўжо і не памятаю, калі апошняя такая цудоўная выстаўка работ мастакоў тэатра і кіно праходзіла ў Палацы мастацтва. Вельмі даўно. І за сёлетнюю экспазіцыю — вялікі дзякуй Беларускаму саюзу мастакоў ды адпаведнай яго секцыі мастакоў тэатра і кіно, члены якой так уважліва падышлі да адбору макетаў да спектакляў, эскізаў тэатральных і кінадэкарацый ды касцюмаў, да “таямніц” распрацовак анімацыйных фільмаў і лялечных пастановак.
Далей
art-блог
Навальніца? Дык не…
Ці патрэбен творцу стымул?
Днямі ў сталічным Палацы мастацтва адкрылася вялікая выстаўка жывапісу і скульптуры пад назвай “Лабірынт-2”. Яе ініцыятар — секцыя жывапісу Беларускага саюза мастакоў. Скульптары далучыліся пазней. Пластыка ў экспазіцыі, кажучы журналісцкім слэнгам, — гэта “падвёрстка” да жывапісных палотнаў. Аднак прысутнасць скульптуры тут вельмі дарэчы, хаця б з той прычыны, што добра арганізуе экспазіцыйную прастору.
Далей
Чарга па месца ў гісторыі
“Самазабойца” на слонімскай сцэне
У Слонімскім драматычным тэатры адбылася здача новага спектакля па п’есе рускага драматурга Мікалая Эрдмана “Самазабойца” ў пастаноўцы галоўнага рэжысёра тэатра Васіля Сяўца. Прэм’ерны паказ на сцэне тэатра запланаваны на заўтра.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры На людным месцы
“Мы на сена ідзём...”
У сялянскай культуры жыхароў аграгарадка “Старое Сяло”, што на Веткаўшчыне, яшчэ жыве старажытная фальклорна-абрадавая традыцыя правядзення “Карагоду сена”, якая прыпадае на другі дзень Вялікадня.
Далей
І “Кацюша”...
У Цэнтры мастацкай творчасці дзяцей і моладзі Фрунзенскага раёна сталіцы прайшло чарговае пасяджэнне Клуба цікавых сустрэч. Мерапрыемства, на якім гаворка ішла пра песні Вялікай Айчыннай вайны, была прымеркавана да 70-годдзя Перамогі.
Далей
Паралелі
Стыльна, з новай прыгажосцю
Канцэрт сучаснай латвійскай музыкі “Малітва Маці Тэрэзы” ў Беларускай дзяржаўнай філармоніі стаўся з’явай папраўдзе еўрапейскага мастацтва найвышэйшай пробы. На яго прыкладзе можна было павучыцца, як складаць канцэртныя праграмы, якія творы пісаць і як іх выконваць.
Далей
ART-блог: беларускае мастацтва прыватная гісторыя
Вачыма Ларывона-мухі
Амаль сур’ёзна пра смешнае
У народзе кажуць: “Слова лечыць — слова калечыць”. Бальшавікі ведалі сілу Слова, а таму ўжо на трэці дзень пасля рэвалюцыі Ленін падпісаў дэкрэт аб закрыцці газет са страху “извращения фактов” і “ложной информации”. Але як усачыць за пераказамі анекдотаў? Яны нараджаліся яшчэ пры жыцці правадыра, а ўжо пасля смерці — ішлі касяком…
Далей
Шчымлівая мелодыя для самотнай скрыпкі
Міхаіл Рыўкін: забыты дырыжор
Адзін з цудоўных музычных калектываў нашай краіны — Нацыянальны народны аркестр імя Іосіфа Жыновіча, мастацкім кіраўніком якога з’яўляецца прафесар Міхаіл Казінец. На працягу некалькіх гадоў я працую тут у якасці музыказнаўцы і вядучай, а таксама вывучаю гісторыю аркестра, яго выдатных музыкантаў і дырыжораў. Сярод іх — Міхаіл Іонавіч Рыўкін. Жыццё гэтага чалавека адлюстравала ўвесь трагізм часу, у якім яму давялося жыць. Неверагодна, як ён здолеў вытрываць выпрабаванні, што выпалі на яго долю! Але заўсёды выратаваннем для Міхаіла Рыўкіна былі няспынная праца і невычарпальная любоў да музыкі. Гэты матэрыял — першая і пакуль адзіная спроба стварэння гісторыка-біяграфічнага нарыса пра аднаго з выбітных айчынных музыкантаў XX стагоддзя, які зрабіў значны ўнёсак у музычную культуру Беларусі.
Далей
Тактыка культурнага развіцця
Не толькі пленэр…
Сказаць, што Наваполацк — адзін з найбуйнейшых індустрыяльных цэнтраў Беларусі, — мала. Абавязкова трэба дадаць, што гэта яшчэ і адзін з самабытных асяродкаў краіны. Хаця б і з той нагоды, што з 1977 года існуе тут Мастацкая школа, якая з 2007-га носіць імя выбітнага жывапісца Івана Хруцкага. Ён жыў на Полаччыне ў маёнтку Захарнічы, на мясцовых могілках і пахаваны.
Далей
фатаграфічная калекцыя
Хронікі ацалелага архіва
Маленькі адрэзак гісторыі краіны
Больш за год я заняты прывядзеннем да ладу свайго фотаархіва. Сканую плёнкі 1980-х. І мне здаецца, што я сканую не толькі ўласна іх, але і сваю памяць. Дзіўна, як, гледзячы на кадры, пра якія я ўжо даўно забыўся, прыгадваецца ўсё тое, што спадарожнічала здымцы… Гэта падобна на цуд. На маленькі цуд падобна і тое, што гэтыя плёнкі захаваліся...
Далей
Каментарыі (1)
Акцэнт тыдня
Пра імпэт і час
Адбор канкурсантаў ад Беларусі на Міжнародны фестываль мастацтваў “Славянскі базар у Віцебску” завершаны. Нашу краіну прадставяць 20-гадовая Валерыя Грыбусава, 11-гадовая Алена Цітова і 9-гадовая Стэфанія Сакалова — адпаведна, у дарослым і дзіцячым спаборніцтвах. Які ж зрэз нацыянальнага эстраднага мастацтва мы ўбачылі ў час выступленняў прэтэндэнтаў перад двума адрознымі складамі журы?
Далей
Фотасюжэт нумара
Да Радуніцы, з Валожына…
Зімой і летам 2010 — 2011 гадоў фатограф Валерый Вядрэнка зняў старыя валожынскія могілкі. Пахаваны на пагосце прадстаўнікі розных канфесій. Там жа знаходзіцца вельмі выразная, з пункта гледжання архітэктуры, капліца, якая спачатку была каталіцкай, а пасля стала праваслаўнай. Уразілі фатографа каменныя крыжы: “Відаць, у Валожыне была арцель майстроў такой справы, бо вельмі ж адметны стыль”. Усе фота Валерый Вядрэнка зрабіў з наступнай аўтарскай апрацоўкай.
Далей
"круглы стол" "К"
Як прайсці на вуліцу Рэйтана?
Яшчэ раз пра нацыянальных герояў: хто не варушыцца — будзе аўтсайдарам
Магчыма, камусьці тэма “вяртання імёнаў” ужо набіла аскому, але відавочна, што актуальнасці яна пакуль не страціла. Прычым абмяркоўваць яе даўно пара не ў “агульнапатрыятычным”, але ў практычным аспекце. У лютым і сакавіку ў галерэі “Лабірынт” Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі прайшла мастацкая выстаўка “Тадэвуш RE:turn”. Яе куратары Алесь РОДЗІН і Зміцер ЮРКЕВІЧ прапанавалі рэдакцыі “К” правесці “круглы стол”, прысвечаны новым і традыцыйным спосабам ушанавання знакамітых постацей беларускай гісторыі. І паколькі згаданая выстаўка — акурат досвед такога практычнага падыходу, на ініцыятыву мы адгукнуліся ахвотна. У гутарцы ўзялі ўдзел рэжысёр і пісьменнік Уладзімір АРЛОЎ, філолаг, супрацоўнік Інстытута гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі Алесь ЖЛУТКА, член тапанімічнай камісіі пры Мінгарвыканкаме, гісторык Іван САЦУКЕВІЧ, оперны спявак, даследчык і папулярызатар музычнай спадчыны Беларусі Віктар СКАРАБАГАТАЎ, намеснік дырэктара Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі па навуковай працы і выдавецкай дзейнасці Алесь СУША, гісторык, дацэнт Інстытута бізнесу і менеджменту тэхналогій БДУ Анатоль СЦЕБУРАКА, намеснік старшыні Ляхавіцкага райвыканкама Дзіяна ТРЫСЦЕНЬ, метадыст аддзела ІРКСМ таго ж раёна Наталля СКРЫПНІК, а таксама журналісты “К” Ілья СВІРЫН і Кастусь АНТАНОВІЧ.
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |