Свежы нумар
Форум
Аўтарскі дыскурс і дзядзька з перфаратарам
Адна з тэм гэтага нумара "К" — працяг дыскусіі пра сучасную айчынную скульптурную пластыку. Нагадаем, нагодай для размовы стала ўстаноўка адразу двух нязвыклых для мінскай гарадской прасторы твораў манументалістыкі — кампазіцый Паўла Вайніцкага ў парку Перамогі і Максіма Петруля на месцы, дзе знаходзіўся дом, у якім нарадзіўся Максім Багдановіч. На старонках "К" сваю пазіцыю ўжо выказвалі рэдактар аддзела газеты "Культура" Ілья Свірын (гл. № 8 за гэты год) і архітэктар Ігар Байцоў (№ 10). А яшчэ крыху раней дыскусійнай стала публікацыя Пятра Васілеўскага "Прагляд пластыкі: сітуацыя на заўтра" (№ 3), дзе ўзнімалася пытанне навучання скульптараў у Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў. Сёння ў працяг тэмы прагучыць маналог загадчыка кафедры скульптуры БДАМ Уладзіміра Слабодчыкава і інтэрв'ю з адным з "віноўнікаў" шырокага абмеркавання наяўнасці сучасных твораў у сучаснай гарадской прасторы, скульптарам Максімам Петрулём.
Далей
Культпраграма ўсё складаецца…
Які дадатковы складнік пры хакеі вы хацелі б пабачыць у час Чэмпіянату свету?
Чэмпіянат свету па хакеі ў Беларусі — не за гарамі. Але пакуль уласна свята на нашай вуліцы не наступіла, мы прапанавалі скласці звязаную з культурай паралельную праграму ЧС, цікавую як для нас, так і для замежнікаў, вядомым персонам. Мо іх версіі прыдадуцца і складальнікам афіцыйнай культурнай праграмы Чэмпіянату? Такім чынам, што ж асаблівага “запланавалі” рэспандэнты?..
Далей
Дзяжурны па нумары
Дарэчы, пра валёнкі і “чырвонае святло"...
Кастусь АНТАНОВІЧ, рэдактар аддзела газеты “Культура”
Неаднойчы даводзілася чуць размовы пра тое, што культура павінна зарабляць. Толькі за апошнія гады праводзілася вялікая колькасць нарад, на якіх гучала пытанне: як атрымліваць годны прыбытак ад выкарыстання нашай нематэрыяльнай і матэрыяльнай спадчыны, дзейнасці ўстаноў культуры, у тым ліку размешчаных далёка за межамі Мінскай кальцавой?
Далей
На маю думку...
Турпатэнцыял абрадаў: а ці ёсць ён?
Алена ЛЯШКЕВІЧ, метадыст аддзела навукова-метадычнага забеспячэння дзейнасці па ахове гісторыка-культурнай спадчыны Інстытута культуры Беларусі
Масленічны тыдзень — такі час, калі этнолагу проста не сядзіцца ў горадзе. Сёлета атрымалася з’ездзіць на масленічныя абрады ў некалькі вёсак.
Далей
Праекты развіцця
Як і чым дапамагчы... інвестару?
Дзіўныя законы “культурнай” эканомікі і адмысловая “тэхналогія” адпачынку
Наступны дзень вандроўкі быў цалкам прысвечаны культуры Віцебшчыны. Яшчэ ў Мінску прадумалі, што нас на гэтым адрэзку аўтапрабегу маюць чакаць будучы (спадзяёмся!) гісторыка-археалагічны запаведнік, “імянны” музей з фан-клубам прыхільнікаў асобы, у гонар якой і працуе ўстанова, адна з першых на Беларусі аграсядзіб, дзе адпачынак уведзены у ранг адмысловага і строга рэгламентаванага мастацтва… Пагадзіцеся, вельмі разнастайныя аб’екты. Таму і дзень атрымаўся насычаным ды карысным і для нас, і, як падаецца, для чытачоў.
Далей
Prof-партфоліа
Ёсць што паказаць. Іншая справа — як...
А калі менавіта этнатурызм — рэсурс культурнай ідэнтыфікацыі Гомельшчыны?
2014-ты ў Рэспубліцы Беларусь абвешчаны Годам гасціннасці. Безумоўна, вялікая роля тут надаецца арганізатарам культуры і клубным установам розных тыпаў. Разам з імі каардынуюць працэс зараджэння туріндустрыі раённыя арганізацыйна-метадычныя цэнтры і наш Гомельскі абласны цэнтр народнай творчасці, гісторыя якога набліжаецца сёлета да 75-годдзя. Размова ідзе аб перспектыўным уключэнні Гомельшчыны ў больш глыбінны турыстычны працэс. Для гэтага ў вобласці паступова ствараюцца перадумовы, якія павінны развівацца і надалей. ГАЦНТ разам з РАМЦ і сельскімі культработнікамі праводзіць экспедыцыі па вывучэнні ды зборы абрадавых і фальклорных традыцый. Пасля распрацоўваюцца найбольш верагодныя версіі іх бытавання — як у актыўнай, так і ў пасіўнай формах. Інакш кажучы, мы вызначалі для кожнага раёна свае прыярытэты, культурныя, духоўныя каштоўнасці ў развіцці туріндустрыі.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае! Стратэгія начальніка аддзела
Абавязкі гаспгрупы пашырацца?
Надзея МАСКВІЧОВА, Верхнядзвінскі райвыканкам:
Верхнядзвінскі раён мяжуе з Латвіяй і Расіяй. Такое суседства натуральным чынам паўплывала на змест творчых праектаў, якімі славіцца мясцовы аддзел ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі. З рахункаў не варта скідваць і тое, што прымежны рэгіён не толькі адказвае за экспарт нашай традыцыйнай культуры, але і ў ліку першых робіць усё магчымае для стварэння ў замежжы станоўчага іміджа нашай краіны.
Далей
ІПК: Інстытут павышэння кваліфікацыі
Культура для эканомікі ці эканоміка для культуры?
Навуковая канферэнцыя засведчыла пакуль толькі пытанні...
13 — 14 сакавіка ў Інстытуце культуры Беларусі праходзіла ІІІ Міжнародная навукова-практычная канферэнцыя “Культура Беларусі: рэаліі сучаснасці”. Генеральная тэма мерапрыемства — “Новая канфігурацыя культурнай прасторы і “новая” эканоміка культуры”. Праз пэўны час мы паспрабуем патлумачыць схільнасць канферэнцыі да пабудовы адмысловых геаметрычных фігур і да гульні ў двукоссі з прыметнікамі, прыналежнымі да слова “эканоміка”. А пакуль толькі зазначым, што ўдзельнікамі канферэнцыі сталі прадстаўнікі міністэрстваў культуры і эканомікі Рэспублікі Беларусь, супрацоўнікі дыпламатычных місій, культурных цэнтраў, навуковых арганізацый са Славакіі, Літвы, Польшчы, Украіны, Расіі, работнікі культуры… Два дні запар усе яны ішлі да канкрэтнай мэты: абмеркаваць актуальныя праблемы ў галіне эканомікі культуры і выпрацаваць новыя падыходы да ўдасканалення арганізацыйна-эканамічных механізмаў кіравання дзяржаўнымі арганізацыямі культуры ў сучасных эканамічных умовах.
Далей
Крытычная маса
І маленькія шэдэўры былі!
“ПлаSтформа” змянілася: шкада, сумесных намаганняў не назіралася...
Другі Адкрыты форум пластычных тэатраў Беларусі “ПлаSтформа Мінск-2014” прыцягнуў не менш увагі, чым леташні Першы. І — прадэманстраваў не толькі сваю жыццяздольнасць, але і рэальна выкарыстаныя магчымасці далейшага развіцця. Больш за тое: ён акрэсліў найбольш перспектыўныя кірункі далейшага руху.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў art-блог
Класіка і класы
Фестываль Співакова: што ў дужках, што — за імі
Міжнародны фестываль “Уладзімір Співакоў запрашае” прайшоў сёлета ў трэці раз. Два першыя такія форумы, парушыўшы ўсе сюжэтныя заканамернасці казачнага аповеду, пакінулі самыя яркія ўражанні і цудоўныя ўспаміны. Як было сёлета?
Далей
Парывіста. Пейзажна
Экспазіцыйны дзённік мастака ў дзвюх залах
Пагадзіцеся, назваць дзвюхзальную экспазіцыю “Дзённік назіранняў” можа далёка не кожны мастак. Менавіта назіранняў, а не ўражанняў, як мне хацелася б удакладніць. Тым больш, што Васіль Пяшкун (а гаворка — пра яго выстаўку ў Светлагорскай карціннай галерэі “Традыцыя” імя Германа Пранішнікава), пры ўсёй духоўнай вернасці “перадзвіжнікам”, застаецца надзвычай эмацыйным рэалістам, бо піша не зрокавую, а пачуццёвую рэальнасць. Тым не менш, пленэрнасць твораў больш чым відавочная: імгненнасць уражанняў, парывістая хуткасць мазка, якую так і хочацца назваць пульсуючай… І ўсё гэта пры такой мастакоўскай сталасці, якая ўвачавідкі кантрастуе з маладосцю самога творцы.
Далей
Рэйтынг ідэй з інтэрнэт-прасторы
Бібліятэчны сэрвіс
Сёння пра тры незвычайныя спосабы дастаўкі кніг патэнцыйнаму чытачу. Урэшце, прынамсі адзін з іх добра вядомы і беларускім сельскім бібліятэкарам.
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры Сітуацыя
“Яблычны пірог” на ростанях дарог: плагіят або... патэнтны тролінг?
Вярхоўны суд вынес вердыкт, але ён не выконваецца?..
Напрыканцы мінулага года Вярхоўны суд Рэспублікі Беларусь скончыў разгляд беспрэцэдэнтнай для нашай краіны справы. Пісьменніца Наталля Голубева абвінаваціла сваю калегу Дзіяну Балыка ў плагіяце (ці, кажучы афіцыйнай мовай, “незаконнай перапрацоўцы”) уласных твораў і выйграла працэс. П’еса Балыка “Яблычны пірог” была прызнана “створанай на аснове” рамана і п’есы Голубевай “На ростанях дзвюх дарог”. Вырак суда такой высокай інстанцыі — канчатковы. Аднак у гэтай справе пакуль усё адно рана ставіць кропку. Па-першае, адказчыца катэгарычна не згодная з выракам і плануе накіраваць наглядную скаргу ў Генеральную пракуратуру. А па-другое — спектакль па п’есе “Яблычны пірог” па-ранейшаму знаходзіцца ў рэпертуары сталічнага Новага драматычнага тэатра, што ў перспектыве можа стаць прычынай новых судовых працэсаў.
Далей
Каментарыі (1)
На людным месцы
Прэмія юным талентам
У ліку лаўрэатаў прэміі Віцебскага аблвыканкама па падтрымцы таленавітай творчай моладзі па выніках мінулага года ёсць і навучэнцы Аршанскай дзіцячай школы мастацтваў № 3 Лізавета Казлова і Ксенія Жарабкова.
Далей
Як дарога...
Выстаўка “Дарога, выбраная лёсам” працуе ў Нацыянальным гістарычным музеі да 16 сакавіка. Экспануюцца вырабы, створаныя спецыялістамі навукова-вытворчага рэспубліканскага ўнітарнага прадпрыемства “Скарбніца”.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры
“Сваякі” з Камаяў
Наш зямляк з Астравеччыны Канстанцін Стаповіч (Казімір Сваяк) працаваў у Камаях непрацяглы час. Але гэта было яго першае месца пасля рукапалажэння ў ксяндзы. І пробашч Камайскага касцёла, і парафіяне паўплывалі на вікарыя. Нездарма ён называў у дзённіку гэтую парафію залатой. І па сёння памяць пра Сваяка жыве сярод нашчадкаў тых, каго ён лічыў залатымі. У касцёле праходзяць літаратурныя святы, устаноўлена памятная дошка, а прыкасцельная бібліятэка носіць імя Казіміра Сваяка. Пры Камайскім доме культуры створаны тэатральны калектыў, які называецца “Сваякі”.
Далей
прыватная гісторыя
Чым сагрэемся?
8 сакавіка на 81 годзе пайшла з жыцця Зінаіда Якаўлеўна МАЖЭЙКА — вядучы беларускі этнамузыколаг, вядомы славіст і беларусіст, доктар мастацтвазнаўства. Для навукі яна пакінула працы, што ўвайшлі ў залаты фонд славянскай музычнай фалькларыстыкі і ў многім вызначылі высокі ўзровень этнамузыкалогіі ў другой палове ХХ і на пачатку ХХІ стагоддзяў. Менавіта Зінаіда Мажэйка першай на Беларусі пачала сцвярджаць ідэю неабходнасці папулярызацыі музычнага фальклору на навуковай аснове і канцэпцыю самадастатковасці музычнай культуры вуснага тыпу. Яна распрацавала праграму па аўдыявізуальнай антрапалогіі і па ўласных сцэнарыях зняла сем дакументальных музычна-этнаграфічных фільмаў. Як навуковец яна адстойвала неабходнасць экалагічнай абароны вясковай народна-песеннай культуры... Паплечнікі і вучні Зінаіды Мажэйка сёння ўспамінаюць пра яе.
Далей
Нобіль, не ўзяты “на аловак”
Станіслаў Рэйтан: невядомы з ХІХ стагоддзя
Кожнае паляванне калі-небудзь заканчваецца. У маім выпадку шматмесячнае высочванне, нарэшце, скончылася не самым горшым чынам. Дзякуючы сябрам я займеў “найкаштоўны зіпун”. Са мной прыбыў мой стары знаёмы. Дакладней, ягоная душа, увасобленая ў старой кніжцы, нібыта вяртаючыся да роднага ганка... Не ўстаяўшы перад спакусай, толькі ад’ехаўшы ад пункта адпраўлення, кнігу, якую надрукавалі ў 1858 годзе, я адкрыў. І ўжо не закрываў яе аж да Мінска. “Pan Wada” нетаропка распавядаў мне пра жыццё нашага краю на зломе XVIII і XIX стст., калі канчаткова перастала існаваць Вялікае Княства Літоўскае, калі адгрукаталі гарматы Напалеона і дні працякалі ў нетаропкім рытме вальсаў. У апісанні мясцін, на тле якіх разгортвалася жыццё адстаўнога афіцэра, раз-пораз я пазнаваў родную Навагрудчыну. Стаяў перад вачыма акварэльны сядзібны будынак з мураванкай…
Далей
ART-блог: беларускае мастацтва Вяртаючыся да надрукаванага
Роспіс амаль прыстроены, а вось метал...
Дык дзе і да чаго прытуляцца “Балада пра Бацькаўшчыну” і Ко?
У “К” № 21 за 25 мая 2013 года быў змешчаны матэрыял “Ці пераедзе аздоба: што чакае інтэр’еры сталічнага аўтавакзала?”. Гаворка ў ім ішла пра захаванне элементаў мастацкага афармлення аўтавакзала “Маскоўскі” пасля таго, як яго будынак будзе дэмантаваны. Разглядаліся варыянты перадачы роспісу “Балада пра Бацькаўшчыну” і прасторавых кампазіцый з металу ў збор аднаго з мінскіх музеяў альбо паўторнага іх скарыстання для аздобы інтэр’ера аднаго з грамадскіх будынкаў сталіцы. Ідэя “другога жыцця” згаданых твораў мастацтва прыйшлася даспадобы аўтару роспісу Віктару Хацкевічу. Летась у кастрычніку ён накіраваў ліст старшыні Мінскага гарвыканкама Мікалаю Ладуцьку з просьбай паспрыяць захаванню твора.
Далей
Рэпліка пра...
Рэпліка пра гульнявы пакой бібліятэкі
Наталля СВІРЫДА, намеснік дырэктара Гродзенскай ГЦБС:
— Якія ўстановы культуры новага тыпу ёсць у Гродне? Забаўляльныя мерапрыемствы за пэўныя грошы прапануюць два маладзёжныя цэнтры. Антыкафэ “Жывы час” для гурманаў ладзіць сустрэчы, майстар-класы, канцэрты... Як сучасны тып недзяржаўнай установы яно заняло пэўную вольную нішу ў культурным жыцці горада: наведвальнік плаціць за час знаходжання ў антыкафэ. Асартымент жа мерапрыемстваў бібліятэкі, як падаецца, знаходзіцца на перакрыжаванні з яго праграмай. Але няма прафесійнага дызайнерскага падыходу да фарміравання прасторы бібліятэкі, якую можна разглядаць у якасці канкурэнта для антыкафэ за кошт бясплатнасці асноўных мерапрыемстваў у першай. Урэшце, ідэя стварэння дзіцячых гульнявых пакояў у бібліятэцы не новая, але ўвасабленне яе ў жыццё бывае рознае.
Далей
Фотасюжэт нумара
Што новага ў горадзе-спадарожніку?
Пра здабыткі і праблемы музейнай справы ў Заслаўі, а таксама пра падрыхтоўку горада да святкавання Дня беларускага пісьменства "К" распавядзе ў адным з бліжэйшых нумароў. А сёння — невялікі фотарэпартаж.
Далей
Наш эксклюзіў
"Песняры" і Чэслаў Нэмэн
Невядомыя сустрэчы легенд
Да 75-годдзя з дня нараджэння славутага земляка Чэслава Нэмэна — ураджэнца Старых Васілішак, што на Шчучыншчыне, — працягваем даследаванне кантактаў артыстаў ансамбля “Песняры” — найперш яго “залатога складу” — з гэтым рок-музыкантам, кампазітарам, паэтам, мастаком. Месцам першай сустрэчы ў 1971-м, нагадаем, стаў польскі горад Сопат, дзе і ладзіцца славуты фестываль песні. Сёння друкуем успаміны ўдзельнікаў той сустрэчы — заслужаных артыстаў Рэспублікі Беларусь Уладзіслава Місевіча (пачатак ягонага маналогу быў апублікаваны ў “К” № 9 за 2014 г.) і Леаніда Барткевіча.
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |