Беларусы свету распавялі ў Мінску пра свае праблемы

Чаму калекцыю айчыннай анімацыі набылі за грошы саміх аніматараў?

Акцыя “К”: журналісцкі аўтапрабег па СДК і не толькі

Гарадная: рэтраспекцыя ды перспектывы брэндавай экспансіі

“Пейзаж, поўны таленту, і таленту смелага…”

“…Мяне пасадзілі на задняе сядзенне закрытага фургона, і я паняцця не меў, у які бок мы едзем, — пісаў журналіст. — Упэўнены, каб канчаткова збіць мяне са следу, кіроўца зрабіў пару-тройку лішніх кругоў. Ці, быць можа, на нашым шляху тройчы сустрэліся цалкам аднолькавыя калдобіны са жвірам на дне? Зрэшты, кірунак мяне не павінен цікавіць: такія правілы гульні, з якімі я пагадзіўся. <...> З іншага боку, іх можна зразумець: калі я выпадкова рассакрэчу адрас той установы, куды мяне прывезлі, сюды рынуцца сотні ці нават тысячы маіх калег. Дзіва што: у доме састарэлых для асабліва важных персон, пабудаваным па асабістым указанні старшыні КДБ Семічаснага яшчэ ў 1963 годзе, пражывае нямала людзей, знаёмых з самымі пякучымі таямніцамі савецкай улады. <...> Ёсць сярод іх і тыя, хто даўным-даўно лічыцца ў памерлых. Асаблівым шыкам у іх лічыцца павесіць над ложкам фотаздымак уласнай магілы і некралогі на сябе. Большасць “нябожчыкаў”, якія пражываюць тут, “пахаваны” на Новадзявочых могілках. Але ёсць двое, чый “прах” спачывае ў Крамлёўскай сцяне…

Як не зрабіць рэкламны ход — ходам назад? Кажа эксперт

Наш фотакарэспандэнт Юрый ІВАНОЎ пабываў на ўнікальнай імпрэзе "Дзень Вялікага Княства", што ладзілася ва ўнутраным дворыку Нацыянальнага мастацкага музея Беларусі. Удзел у ёй бралі музычныя калектывы з Беларусі, Літвы, Украіны і Польшчы. А сярод будучых ініцыятыў названых краін, як адзначыў прэсе генеральны дырэктар Нацыянальнага мастацкага Уладзімір Пракапцоў, — сумесныя выставачныя праекты.