Свежы нумар
У нумар!
Аляксандр ЛУКАШЭНКА:“Лепшы спосаб стаць грамадзянінам багатай і квітнеючай дзяржавы — гэта стварыць яе самому”
“Сёння мы — маладая дзяржава, у якой наперадзе каласальныя перспектывы, і ўсе яны звязаны з моладдзю,” — пра гэта заявіў Прэзідэнт нашай краіны Аляксандр Лукашэнка 29 чэрвеня, пад час традыцыйнага Рэспубліканскага балю выпускнікоў вышэйшых навучальных устаноў у Палацы Рэспублікі, у якім сёлета прынялі ўдзел 270 лепшых выхаванцаў беларускіх ВНУ.
Далей
“КРАІНА ТАЛЕНТАЎ І ПАТРЫЁТАЎ”
Мінск
Урачысты канцэрт 1 ліпеня ў Палацы Рэспублікі, прысвечаны Дню Незалежнасці, які адбыўся адразу пасля ўрачыстага пасяджэння, стаўся адной з першых кульмінацый святочных мерапрыемстваў.
Далей
Новы погляд, свежыя ідэі, крэатыўнае мысленне
Літаральна перад самім Рэспубліканскім балем выпускнікоў у зале прыёмаў сталічнай Ратушы міністр культуры Рэспублікі Беларусь Павел Латушка сустрэўся з лепшымі выпускнікамі Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў, Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі і Беларускага дзяржаўнага універсітэта культуры і мастацтваў.
Далей
"К" інфармуе
“БЕЛАРУСЬ — ГЭТА МЫ!“
Сёння Незалежная Беларусь святкуе Дзень Рэспублікі пад знакам патрыятызму, стваральнасці і духоўнасці. І як сімвал гэтага трыадзінства паўстаў у сталіцы велічны Храм-Помнік, запаліўся яшчэ адзін непагасны Агонь Памяці...
Далей
Кіно і тэатр
Дынаміка “Не пакідай…”
Днямі ў Магілёўскім абласным тэатры драмы і камедыі імя В.І. ДунінаМарцінкевіча ў Бабруйску адбылася прэм’ера спектакля “Не пакідай мяне” па п’есе Аляксея Дударава ў пастаноўцы Сяргея Карбоўскага. “Жанчына на вайне — сорам для мужчыны”, — гэтая фраза галоўнага героя стала лейтматывам п’есы. Сказаць пра гэта лепш, чым Барыс Васільеў і Станіслаў Растоцкі, наўрад ці можна. Але сама тэма такая, што кожны мае права выказацца, выявіць сваю жыццёвую пазіцыю.
Далей
“Ён. Яна...” і акно ў новы сезон
Перад афіцыйным закрыццём сезона 29 чэрвеня коласаўцы запрасілі віцябчан на папулярную камедыю “Ён. Яна. Акно. Нябожчык” Рэя Куні. Спектакль, пастаўлены заслужаным дзеячам мастацтваў Расіі Юрыем Пахомавым у 2005 годзе, сыграюць 81-ы раз. Для Віцебска гэта — своеасаблівы рэкорд.
Далей
Форум: гаворым пра актуальнае!
Сальеры на... Месяцы
Высокая арбіта брэсцкіх лялечнікаў
Брэсцкія лялечнікі вядомыя далёка за межамі нашай краіны. Тэатр — уладальнік ганаровага звання “Заслужаны калектыў Рэспублікі Беларусь”, лаўрэат спецыяльнай прэміі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. На яго творчым рахунку — шматлікія гучныя перамогі на самых прэстыжных фестывалях. Летась ён быў адзіным прадстаўніком беларускіх тэатраў лялек на Расійскім фестывалі “Залатая Маска” ў праграме “Маска-Плюс”, дзе спектакль “Месяц Сальеры” паводле А.Пушкіна атрымаў самую высокую ацэнку тэатральнай грамадскасці. Днямі Брэсцкі тэатр лялек завяршыў сваё “турнэ” ажно па чатырох міжнародных фестывалях: у Сербіі, Польшчы, Беларусі і Чэхіі. Дарэчы, брэстчане прывезлі шэраг узнагарод, сярод якіх — Гран-пры Сусветнага фестывалю тэатраў лялек у Празе!
Далей
Камертон
Да Радзівілаў за оперным багаццем
“Вечары оперы і балета ў замку Радзівілаў” — адбыліся і сталі першым фестывальным праектам адноўленага Нацыянальнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета Беларусі. Разам са святамі камернай музыкі “Музы Нясвіжа”, што цягам вось ужо 15-ці гадоў ладзяцца тут Нацыянальным канцэртным аркестрам нашай краіны, “Вечары...” склалі гэткі “нясвіжска-фестывальны дыялог”.
Далей
“Начны дазор” па-шапэнаўску
Цікавасць да новага праекта Беларускай дзяржаўнай філармоніі “Ноч музыкі” была вялізнай. Такі праект ладзіўся ў нас упершыню: больш як пяцігадзінны мастацкі марафон, прычым складзены не з эстрадных твораў, а з канцэпцыйных музычных, харэаграфічных, тэатралізаваных нумароў розн а й п р а цягласці, і ўсё — у гонар Шапэна.
Далей
Праекты развіцця: культура рэгіёнаў
Санджа, ды не на банджа
У жанры “ўсходняга фэнтэзі”
Знаёмства з традыцыйнай культурай таго або іншага народа свету не заўсёды бывае набліжаным да сапраўдных вытокаў: здараецца, гледачу прапануюць ужо адаптаванае пад яго густ відовішча, заснаванае не столькі на фальклоры, колькі на яго разнастайных апрацоўках і стылізацыях. Іншая справа — канцэрт “Карэя, агучаная душа” ў Беларускай дзяржаўнай філармоніі, які меў не толькі мастацкае, але і папраўдзе навуковае начынне: нам было прапанавана аўтэнтычнае выкананне жанраў, унесеных UNESCO ў Cпіс нематэрыяльных культурных каштоўнасцей і нават названых шэдэўрам вуснай нематэрыяльнай спадчыны чалавецтва.
Далей
“Еўрабачанне” без праблем
Госцем сталіцы чарговы раз стаў выканаўчы прадзюсер Еўрапейскага вяшчальнага саюза Свантэ Стакселіюс. Ён засведчыў: дзіцячае “Еўрабачанне” ў Мінску адбудзецца пры любых абставінах!
Далей
вяртанне імёнаў
Перамога над сонцам Льва Юдзіна
Дык пра якую ж версію я распачаў гаворку мінулым разам? Па-першае, з пачатку 30-х Юдзін цалкам перайшоў на станковую графіку, кніжнае афармленне і “рэалістычны” жывапіс (у Трацякоўцы ёсць яго “Блакітны нацюрморт” гэтага перыяду); па-другое, лічу, не апошнюю ролю тут адыграла яго стрыечная сястра Марыя Веніямінаўна Юдзіна, блізкая сяброўка Кацярыны Пешкавай і іншых уплывовых асоб. Гэтыя сувязі дапамаглі ёй выратаваць ад ГУЛАГа і рэпрэсій не адну чалавечую душу. Ну і, па-трэцяе, Юдзін, паводле складу характару, мабыць, быў “не арол” і пазбягаў усялякай палітыкі. Хаця я павінен тут зрабіць наступную рэмарку.
(Заканчэнне. Пачатак у № 26.)
Далей
Соцыум: праблемны аспект культуры На людным месцы
Формула паветра “Берагіні”
Калаж спадчыны ў аўтэнтычным стылі
Бязмежная захопленасць справай, улюбёнасць у фальклор — быццам неад’емныя элементы самога паветра на фестывалі “Берагіня”, што адбыўся нядаўна ў гарадскім пасёлку Акцябрскі Гомельскай вобласці. Спрыяла таму вялікая канцэнтрацыя апантаных даследчыкаў, педагогаў, дзяцей цягам усіх чатырох дзён насычанага фестывальнага жыцця. І зусім не дзіўна, што сярод вялікай колькасці новых гасцей аказалася нямала тых, хто раптам пачаў “хварэць” на беларускую аўтэнтыку, лавіць кожны гук, рух са сцэны і з насычанага чыстай, непадробнай творчасцю асяроддзя.
Далей
Гістарыёграф
Хто веславаў у Случы?
Вельмі часта першыя згадкі пра старажытныя гарады былі звязаны з удзельнымі войнамі і нават вынішчэннем саміх паселішчаў. Гэтак сама атрымалася і са Слуцкам. “В лето 6624 (1116)…” вялікі князь кіеўскі Уладзімір Манамах напаў на мінскага князя Глеба, які перад гэтым спаліў Слуцк, і, як зазначае летапіс, “…и не каяшеться о сем, ни покоряшеться”.
Далей
“Мінская шаша” класікаў
Адзін з самых запамінальных літаратурных герояў мастацкіх твораў пра Вялікую Айчынную вайну — Васіль Цёркін. Помнік гэтаму персанажу і яго аўтару — пісьменніку Аляксандру Твардоўскаму — устаноўлены ў самым цэнтры Смаленска. Славутаму майстру слова і яго беларускаму сябру — народнаму паэту Пятрусю Броўку прысвечана выстаўка ў Літаратурным музеі нашага класіка.
Далей
Prof-партфоліа:досвед прафесіяналаў у культуры пад знакам падзеі
Ганаровая варта і бронетэхніка
30 чэрвеня “К” звязалася па тэлефоне з камендантам Мінскай ваеннай камендатуры палкоўнікам Анатолем Грыцавым. Ён паведаміў, што менавіта ў гэты час пад Віцебскам, у раёне Гродна і ў Лоеве адбываецца цырымонія ўрачыстай перавозкі ў сталіцу астанкаў невядомых воінаў, што загінулі пад час напалеонаўскай, Першай сусветнай і Вялікай Айчыннай войнаў.
Далей
“Справа важная і карысная”
Як вядома, у крыпце сталічнага храма Усіх Святых будуць пахаваны астанкі воінаў, якія загінулі ў 1812-м, а таксама ў гады Першай сусветнай і Вялікай Айчыннай войнаў. Антрапалагічную і археалагічную экспертызу праводзілі ў Інстытуце гісторыі НАН Беларусі.
Далей
Званы як сімвал ачышчэння
— Музыка, — сказаў галоўны дырыжор Дзяржаўнага акадэмічнага с ім ф а ні ч н а г а аркестра Беларусі Аляксандр Анісімаў, — заўсёды мела і будзе мець вялізнае эмацыйнае ўздзеянне на чалавека.
Далей
ART-блог: беларускае мастацтва
Сёння і заўжды
Гледачы, якія бачылі цырымонію перапахавання астанкаў трох салдат трох войн у крыпце храма Усіх Святых на ўласныя вочы або з тэлеэкранаў, былі ўражаны не толькі маштабамі дзеі, але і яе прачулым гуманістычным пафасам. Пабываўшы на адной з рэпетыцый цырымоніі, можна было здзівіцца таму, з якой далікатнай дбайнасцю прапрацоўвалася кожная яе дэталь.
Далей
У аб’ектыве АТН
Намеснік генеральнага дырэктара Агенцтва тэлевізійных навін Нацыянальнай дзяржаўнай тэлерадыёкампаніі Рэспублікі Беларусь Юрый Гроераў паведамляе “К”, што цырымонія ў сталічным храме Усіх Святых не мае аналагаў. Таму і задача перад АТН стаяла больш чым канкрэтная: дакладна данесці да тэлегледача веліч неардынарнай падзеі, яе маштабы і сацыяльную значнасць.
Далей
Храм Гонару, Доблесціі Славы Беларусі
Непадалёк ад духоўнай скарбніцы беларускага народа і, адначасова, аднаго з самых высокіх будынкаў Мінска — Нацыянальнай бібліятэкі краіны — размяшчаецца храм-помнік у гонар Усіх Святых і ў памяць бязвінна забітых у нашай Айчыне. Ён вылучаецца памерамі і арыгінальнасцю архітэктурнага рашэння — шатровай формай, даволі рэдкай у сучаснай праваслаўнай будаўнічай традыцыі. Яшчэ адной, не менш важнай, адметнасцю храма стала крыпта, размешчаная ў яго ніжнім узроўні,— унікальны мемарыяльны комплекс, звязаны з гісторыяй нашага народа. Невыпадкова яе адкрыццё адбылося напярэдадні Дня Незалежнасці, і за ім назірала на пляцоўцы каля царквы і ў тэлетрансляцыі ўся краіна.
Далей
У кантэксце форумаў
Стратэгія лучнасці з Бацькаўшчынай
Сустрэча ў Мінску як каардынаты для беларусаў замежжа
Адной з самых доўгачаканых падзей для беларускай супольнасці замежжа стала стварэнне Кансультатыўнага савета, першае пасяджэнне якога адбылося 25 чэрвеня ў сценах Нацыянальнай бібліятэкі краіны. Доўгі час для нашых суайчыннікаў, што воляй лёсу былі раскіданы па многіх краінах свету, ці не адзінай магчымасцю сабрацца разам і абмеркаваць існуючыя праблемы, намеціць шляхі іх супольнага вырашэння з’яўляліся З’езды беларусаў свету, якія з 1993 года прайшлі пяць разоў.
Далей
Гран-пры
Аляксандр КОЛБЫШАЎ: “Выйсце для нашага кіно — у псіхалагізме”
Сёмы па ліку Рэспубліканскі фестываль нацыянальных фільмаў, які праходзіў у Брэсце, не прынёс сенсацыі: Гран-пры атрымала сёлетняя стужка “Ваўкі”, а лепшым рэжысёрам ігравога кіно быў прызнаны аўтар карціны Аляксандр КОЛБЫШАЎ. Перавага “Ваўкоў” і Колбышава была відавочнай: за апошні час гэта самая яркая мастацкая работа, якая выйшла ў свет на Нацыянальнай студыі. Постаць самога рэжысёра таксама выклікае цікавасць і павагу. Шлях Аляксандра Колбышава ў вялікае кіно быў няпростым: войска, Афганістан, потым — тэатральнае вучылішча, сцэна Брэсцкага драмтэатра і толькі праз колькі гадоў — Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў, рэжысёрскі курс класіка айчыннага кіно Віктара Турава... Дарэчы, у верасні, прыкладна ў тыя самыя дні, калі “Ваўкі” выйдуць на экраны беларускіх кінатэатраў, кінематаграфісту споўніцца пяцьдзесят гадоў. Іншыя творцы ў такім узросце падводзяць пэўныя вынікі — Колбышаў рыхтуецца да новых пастановак: у яго назапашана шмат энергіі, якая патрабуе выхаду.
Далей
погляд з ХХІ стагоддзя
Фаер-шоу на фоне Шчытоўкі
26 чэрвеня рух транспарту ў цэнтры Навагрудка быў перакрыты з самай раніцы. З гэтага моманту звыклы для горада ход падзей на пэўны час прыпыніўся. Замест машын па вуліцы Міцкевіча пад гукі дудаў павольна прасоўваліся мажныя коні з рыцарамі.
Далей
закон крэатыву: фармат якасці
Знайсці свой стрыжань для раённага музея Установа, што зберагае Памяць і глядзіць у будучыню
Райвыканкамаўская “лятучка” з “К”
Адраджэнне і развіццё cяла: сацыякультурны зрэз
Памяць пра Подзвіг усяго народа — у помніках, абелісках, музеях баявой славы, выставачных музейных залах. Менавіта пра дзейнасць музеяў Ганцавіцкага раёна ў справе захавання памяці пра Вялікую Айчынную вайну і наогул — у дзейнасці па вывучэнні роднага краю і пойдзе гаворка ў артыкуле. А пісаць ёсць пра што. У раёне, акрамя Краязнаўчага музея, ёсць Музей баявой славы Паўла Зуйкевіча. І калі ў першай ўстанове ваенным гадам адведзены толькі адзін стэнд, дык у Музеі баявой славы, што знаходзіцца ў вёсцы Лактышы, экспазіцыя больш багатая, разнастайная і распавядае не толькі пра жыццёвы ды баявы шлях разведчыка, але і пра старонкі вызвалення краю.
Зрэшты, перад намі — сапраўды рэдкі выпадак, калі раён мае адразу дзве значныя музейныя ўстановы, запатрабаваныя і мясцовымі жыхарамі, і гасцямі Ганцавіччыны, прычым кожная з іх вядзе свой кірунак захавальніцкай і даследчыцкай дзейнасці. Як ім зрабіць свой акцэнт у вывучэнні роднага краю і выхаванні сваімі сродкамі моладзі? У гэтым паспрабаваў разабрацца ў час камандзіроўкі.
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Новы нумар Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова Цікавосткі: варта прачытаць! Гісторыя і лёсы: культура Беларусі ад мінулага да сучаснасці |