Штотыднёвая грамадска-асветнiцкая газета
Выдаецца з кастрычнiка 1991 года
Бязмежны “космас” Нармандыі
У Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі адкрылася доўгачаканая выстаўка “Нармандыя ў жывапісе”. На ёй прадстаўлена 60 карцін звыш 20 французскіх жывапісцаў ХІХ — ХХ стст., у тым ліку і сусветна вядомыя: К.Манэ, Г.Курбэ, К.Каро, Э.Будэн, Ш.Дабіньі і Р.Дзюфі. Гэты міжнародны праект ужо атрымаў шырокае прызнанне ў Латвіі, Італіі, Даніі, Аўстрыі, ЗША. Напярэдадні прыезду ў Мінск выстаўка пабывала ў Эстоніі.
ГОД ПАЧЫНАЕЦЦА Ў КРАСАВІКУ
5 красавіка ў Маскве адбудзецца ўрачыстае адкрыццё Года культуры Рэспублікі Беларусь у Расійскай Федэрацыі. У гэты ж дзень у расійскую сталіцу прыбывае афіцыйная дэлегацыя нашай краіны на чале з міністрам культуры Паўлам Латушкам. Падзеі акцыі пройдуць пад знакам 65-годдзя Вялікай Перамогі.
Дзень яднання і лаўрэаты
Спіс лаўрэатаў Прэміі Саюзнай дзяржавы ў галіне літаратуры і мастацтва быў зацверджаны днямі на пасяджэнні Савета Міністраў Саюзнай дзяржавы.
“Хачу славіць сваю радзіму — Беларусь…”
Міхаіл Іосіфавіч Мікешын… Выдатны скульптар, таленавіты жывапісец, рысавальшчык і ілюстратар. “Рускі мастак” — так скрозь і ўсюды ў яго біяграфіях сказана пра гэтага чалавека, а ўспаміны і пісьмы Мікешына, дзе ён часта згадвае сваю радзіму — Беларусь, даўно сталі бібліяграфічнай рэдкасцю. “Вастру сваю зброю — аловак — і зноў хачу славіць сваю “Эльвіру”, сваю радзіму — Беларусь”, — піша ён. Эльвіра — імя ад назвы германа-скандынаўскіх духаў, эльфаў, якія ў старажытнасці шанаваліся як сімвал урадлівасці. І яшчэ: “1812-ы год у нас, у Беларусі, назвалі спустошаным годам, і, сапраўды, для нашага роду Мікешыных гэты год сцёр дабрабыт нашай сям’і”. Альбо: “Каля 15 гадоў таму (Гэта 1865 г. — Б.К.) мне давялося быць на радзіме, у Беларусі…” Дарэчы, і сюжэт першай значнай карціны М.Мікешына “Лейб-гусары ля вадапою” цалкам — з беларускага жыцця: пра тое, як бравыя вусатыя кавалеры, што спыніліся ля калодзежа, каб напаіць коней, сустракаюцца са зграбнымі беларускімі дзяўчатамі-пастушкамі. Гэтыя, усхваляваныя гусарскімі заляцаннямі, кабеты апрануты ў прыгожыя сукенкі, расшытыя беларускім арнаментам. З любоўю адлюстраваны і беларускі калодзежны “журавель”, і гладка абчасаныя, выдзеўбаныя з дубу ночвы, і старая сялянская хата на заднім плане, і свойская жывёла…
Вялічка… з Віцебскага замка
Свята Вялікадня традыцыйна не абыходзіцца без падарункаў у выглядзе фарбаванага яйка, якое яшчэ ў старажытнай міфалогіі лічылася сімвалам Сусвету і зараджэння ў ім жыцця. Паводле вераванняў, такое яйка знесла птушка Фенікс. Звычай жа дарыць на Вялікдзень менавіта чырвонае яйка бярэ свае вытокі ад апостальскіх часоў: у хрысціян пафарбаванае ў чырвоны колер яйка сімвалізуе пралітую Хрыстом кроў, а, у сваю чаргу, бялок — Уваскрэсенне Госпада.
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by

Новы нумар

Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова
"Культура і мастацтва"

© 2007 - 2024 «Культура». Зроблена ў «Вэбпрофі»