Свежы нумар
Дзейныя асобы
Эгле Шпакайтэ: «Рух заўжды першасны...»
Яна -- прыма-балерына Літоўскага акадэмічнага тэатра оперы і балета. Яе імя ведаюць нават тыя, хто мала знаёмы з літоўскім музычным тэатрам. Убачыўшы аднойчы яе вытанчаную, графічна дакладную пластыку і надзіва выразны твар, наўрад ці іх забудзеш.
Далей
Каментарыі (2)
Альгірдас Латэнас: "Тэатр -- гэта сур'ёзна"
У тэатральным кафэ літоўскага Маладзёжнага тэатра, якое, зрэшты, як і сам Вільнюс, патанала ў безразважнай квецені бэзу, мы ўтульна ўладкаваліся з Альгірдасам Латэнасам. У той жа момант у яго зазваніў тэлефон. Дырэктар Брэсцкага тэатра драмы і музыкі Аляксандр Козак запрасіў прыняць удзел у чарговым, чатырнаццатым па ліку міжнародным фестывалі «Белая Вежа». Адразу атрымаў згоду. Дый нядзіўна. У Брэсце вядомы літоўскі рэжысёр асабліва жаданы госць. Там заўсёды яго прымаюць з бурнай прыязнасцю.
Далей
Артурас Блотніс: «Містыка… і бясконцасць майго горада»
Белыя палацы, лабірынты вузкіх вулачак, закрытыя дворыкі, здаецца кожны з іх вабіць сярэднявечнымі таямніцамі, помнікі готыкі, рэнесансу, барока, занесеныя ў Спіс сусветнай спадчыны, -- усё гэта Вільнюс. Ля зліцця рэк Нярыс і Вільняле знаходзіцца сэрца Літвы і яе сталіцы -- Кафедральны сабор, побач ансамбль Вільнюскага ўніверсітэта, адноўлены Палац вялікіх князёў… Аднак сённяшні Вільнюс не абмяжоўваецца старым местам. Узведзены шматпавярховы урбаністычны цэнтр, рэканструююцца старыя і будуюцца новыя мікрараёны. Сучасныя гмахі вельмі тактоўна і пісьменна ўпісваюцца ў навакольнае асяроддзе, не змяняючы і не парушаючы агульны выгляд Вільнюса. У гэтым ёсць і вялікая заслуга галоўнага архітэктара горада Артураса Блотніса.
Далей
Марыус Міндаўгас Дэніс: «Карціны нібы дзённыя сны…»
Апошняе дзесяцігоддзе ў літоўскім мастацтве прайшло пад знакам імклівай змены крытэрыяў і пластычных выяўленняў. За гады незалежнасці побач з афіцыйнымі з’явілася шмат прыватных галерэй. У іх, поруч з прадстаўнікамі «новага мастацтва», дэманструюць свае работы майстры сярэдняга пакалення, якія сёння найбольш актыўна займаюцца творчасцю. Сярод іх твораў вобразным сімвалізмам, выразным каларытам, экспрэсіўнай формай вылучаюцца графіка і жывапіс Марыуса Міндаўгаса Дэніса.
Далей
Рымантас Дыхавічус: «Хараство знікае… Як уратаваць хараство?»
Дваццаць два гады таму ў Савецкім Саюзе быў упершыню выпушчаны эратычны фотаальбом «Кветкі сярод кветак». Яго аўтар, знакаміты літоўскі мастак Рымантас Дыхавічус, апублікаваў здымкі аголеных натуршчыц на фоне прыроды, парушыўшы ўсе тагачасныя эстэтычныя табу. Гэтае выданне і сёння лічыцца ўзорам фотаграфікі вышэйшага класа, гімнам юнацтву, яго квітнеючай прыгажосці і марам.
Далей
Эймунтас Някрошус: "Трэба жыць, трэба працаваць..."
Калегі называюць яго Майстрам. Усё наўкол ахутана атмасферай павагі і прызнання. І легендамі, што натуральна для тэатральнага рэжысёра, кожны спектакль якога цягам амаль трыццаці гадоў выклікае незвычайную цікавасць у публікі ва ўсім свеце.
Далей
Эмілія Пранскутэ:«Чакаю, калі надыдзе свята»
Каб зразумець тонкасці і асаблівасці тэатральнага працэсу ў Літве і ў Беларусі, трэба, як ні дзіўна, шукаць кропкі перакрыжавання. Пры гэтым немагчыма абмінуць увагай актрысу Нацыянальнага тэатра імя М.Горкага Эмілію Пранскутэ. Яе імпульсіўна-сакавітыя сцэнічныя вобразы захапляюць гледачоў самымі нечаканымі мадуляцыямі. У кожнай ролі актрыса ўпэўнена адпавядае нашым уяўленням пра першакрыніцу, зіхаціць і трапеча фарбамі.
Далей
Тэма нумара
ВІЛЬНЮС -- КУЛЬТУРНАЯ СТАЛІЦА ЕЎРОПЫ
Ідэя праекта «Культурная сталіца Еўропы» належыць міністру культуры Грэцыі Меліне Меркуры. Паводле яе прапановы, якая ўрэшце ўвасобілася ў адно з самых паспяховых пачынанняў Еўрапейскай камісіі, кожны год абраны горад (ці гарады) становіцца цэнтрам культурных падзей міжнароднага маштабу. Першай культурнай сталіцай у 1985 годзе сталі Афіны. У 2009-м Вільнюс падзяляе гэты тытул з аўстрыйскім горадам Лінцам.
Далей
Працэс
Міфаграмы метафізічнай прасторы
Вызначыцца ў тэндэнцыях і накірунках сучаснага літоўскага мастацтва даволі цяжка. І не толькі таму, што яно вельмі стракатае: справа ўскладняецца імклівай зменай мастацкіх крытэрыяў і пластычных форм выразнасці, што адбываецца цягам апошняга дзесяцігоддзя. Выкарыстанне новых тэхналогій паўплывала на тое, што моладзь усё часцей называе традыцыйныя формы «састарэлымі». Інтэграцыя літоўскіх майстроў у міжнародныя выставачныя праекты ўжо ліквідавала адставанне, выкліканае рознымі ўзроўнямі мясцовых і замежных прыхільнікаў канцэптуальных праектаў.
Далей
У дыяпазоне класікі
Літоўская філармонія была створана ў 1940 годзе. Яе галоўная зала знаходзіцца ў будынку, узведзеным у 1903 годзе расійскім архітэктарам Караедавым. Тут адбываліся ўсе галоўныя падзеі гарадскога жыцця -- у прыватнасці, прайшло першае пасяджэнне Вільнюскага сейма. У 1906-м была паказана «Бірутэ» Пятраўскаса -- лепшая літоўская опера на нацыянальнай мове. У 1918-м менавіта ў гэтай зале была абвешчана савецкая ўлада.
Далей
Побач і асобна
Мы, Мінск і Вільнюс, жывем адзін ад аднога ў трох гадзінах язды. Зусім невялікая геаграфічная адлегласць. І, як аказалася, вялізны, часам недасягальны прарыў у іншы духоўны і эстэтычны свет. Для людзей творчых гэта зусім іншая мастацкая рэальнасць. Для нас, тэатразнаўцаў, -- канкрэтная рэальнасць тэатральная. Не ведаю, як растлумачыць, чаму, жывучы побач, мы ствараем такое рознае тэатральнае мастацтва. Справа, канешне, і ў асаблівасцях менталітэту, і ў нацыянальнай сістэме каштоўнасцей. Але не толькі. У нашай этнічнай самасвядомасці існуе амаль беспярэчная падначаленасць абставінам і пагарда да практычных рацыянальных падыходаў. Для развіцця нашага мастацтва гэтыя рысы аказаліся важнымі.
Далей
Культурны пласт
Адарвацца ад зямнога прыцяжэння...
Нехта сказаў, што «стыхія любві ўкладваецца толькі ў рамкі паэзіі». Дадамо: у рамкі выяўленчага мастацтва таксама. Такога мастацтва, якому прысвяціў сваё кароткае, але іскрамётнае жыццё Стасіс Красаўскас.
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова |