Свежы нумар
Візуальныя мастацтвы
Новыя вобразы звыклага
Механізмы формабудовы Антаніны Фалей
Дом на ўскрайку Віцебска, у якім жывуць Антаніна і Генадзь Фалей, стаіць на палосцы іх прыватнай зямлі. Старанна ўзараная, яна прымае насенне, пасеянае руплівымі гаспадарамі. Чакала ўбачыць рафінаваных інтэлігентаў — знайшла ветлівых і працавітых асоб, што нават побыт падначалілі мастацкай справе, дзе рацыё мяжуе з эмоцыяй і этнікай светапачування.
Далей
Мелодыі нябачнага
Гукі колеру Ірыны Лобан
Першая персанальная выстава выдатнай ілюстратаркі дзіцячай літаратуры і педагога Ірыны Лобан у галерэі Міхаіла Савіцкага раскрыла гледачу тонкага майстра акварэлі. На фоне тыповых юбілейных мерапрыемстваў экспазіцыя Ірыны Лобан магла б быць узорам таго, якім чынам мастак павінен ставіцца да яе арганізацыі, да гледача і да ўласнай творчасці.
Далей
Каментарыі (2)
Франсуа Жэрар. Партрэт Юліі Тацішчавай
Беларуская генеалогія еўрапейскай класікі
У Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь ёсць адзіны ў нашай краіне твор вядомага французскага мастака-класіцыста Франсуа Жэрара (baron de Gerard, 1779—1837).
Далей
57-е Венецыянскае біенале
Стол як татальная інсталяцыя
Фармальныя пошукі і сэнсавая паглыбленасць, утоеная рэфлексія замест прамога выказвання — падобную эвалюцыю зведала творчасць вядомага беларускага мастака Рамана Заслонава ў новым праекце, які знаёміць з сучасным беларускім артам на 57-м Венецыянскім біенале.
Далей
Каментарыі (4)
57-е Венецыянскае біенале
Тутэйшы погляд на Венецыянскае біенале
Ужо пяцьдзясят сёмы раз — раз на два гады — чарадзейная моц мастацтва ажыўляе адзін з найпрыгажэйшых гарадоў Еўропы, што паглынаецца энтрапіяй часу і салёнымі водамі Міжземнамор’я.
Далей
Каментарыі (1)
У глыбіню кадра
«Маладосць. Беларусь» у Літаратурным музеі Петруся Броўкі
Сяргей Балай, фатограф-дакументаліст, неаднаразовы прызёр Прэс-фота Беларусі, стаў кіраўніком праекта «Маладосць. Беларусь», прапанаваўшы ўдзельнікам папрацаваць з дыскурсам штодзённасці. Паглыбіцца ў праблемы, знайсці для іх візуальную мову, а потым данесці да шырокай публікі, бо задачай падрыхтоўчага курса (ініцыятыва Марыны Загорскай, БАЖ) было не толькі стварэнне праекта, але і яго прамоцыя.
Далей
Прымус да міру
«Курасоўшчына, любоў мая» ў арт-прасторы «Цэх»
Маша Святагор атрымала магчымасць зладзіць першую персанальную выставу.
Далей
Музыка
Класіка над Сожам
Юбілей Гомельскай філармоніі
Наяўнасць філармоніі ўздымае культурны статус кожнага горада. Першая ў Беларусі абласная філармонія была адкрыта ў Гомелі ў 1967 годзе. Тады там працаваў вядомы вакальна-інструментальны ансамбль «Сувенір», дзе распачынаў сваю спеўную кар’еру Анатоль Ярмоленка, а пазней у Гомелі ўзнік знакаміты калектыў «Сябры».
Далей
Каментарыі (1)
Дыхаць і думаць разам
Фартэпіяннае дуэтнае выканальніцтва
Міжнародныя музычныя вечары фартэпіянных дуэтаў «Duettissimo» дапамагаюць слухачам і ўдзельнікам адчуць, якія працэсы адбываюцца ў сучасным сусветным выканальніцтве. Арганізатары праекта — фартэпіянны дуэт Беларускай філармоніі Наталля Котава і Валерый Баравікоў — ужо чацвёрты раз збіраюць у Мінску музыкаў розных краін і прадстаўляюць унікальную магчымасць пачуць яркія інтэрпрэтацыі арыгінальных опусаў. Пра гісторыю фестывалю, яго асаблівасці і перспектывы гутараць Наталля Ганул і мастацкая кіраўніца праекта, піяністка Наталля Котава.
Далей
Каментарыі (1)
У авангардзе
Святочная праграма капэлы «Санорус»
Сярод мноства музычных праектаў ёсць тыя, на якія можна і не трапіць, а ёсць тыя, якія нельга прапусціць. Да ліку апошніх я аднесла б юбілейную вечарыну капэлы «Санорус», што адбылася ў Белдзяржфілармоніі.
Далей
Харэаграфія
Таццяна Шаметавец.
Вытанчанасць праз пякельную працу
Гэтая салістка выйшла на беларускую сцэну ў 1979-м і танцавала да 2005-га. Час немалы для артыстаў балета! Але яе прыхільнікі і дагэтуль шкадуюць, што Таццяна так рана развіталася са сцэнай, сумуюць па яе ролях, увасобленых ярка і таленавіта. Цяпер Таццяна Шаметавец, заслужаная артыстка рэспублікі, — загадчыца балетнай трупы і балетмайстар-рэпетытар Нацыянальнага тэатра оперы і балета Беларусі.
Далей
Каментарыі (1)
Сяргей Мікель.
Прыхільнік дзейснага танца
У Беларускім музычным тэатры адбылася прэм’ера балета «Вішнёвы сад». Ён пастаўлены маладым айчынным харэографам Сяргеем Мікелем паводле п’есы Чэхава. Гэта дыпломная праца выхаванца прафесара Валянціна Елізар’ева. Рэдакцыя змяшчае ў нумары гутарку з пастаноўшчыкам і рэцэнзію на спектакль.
Далей
Тэатр
Тэатр — будучыні?
XIII Міжнародны тэатральны фестываль «Славянскія тэатральныя сустрэчы»
Фэст прамінуў нягучна і незаўважна для беларускай тэатральнай грамадскасці. Гэта здзіўляе, бо на фоне небагатага фестывальнага жыцця Беларусі адзін з найстарэйшых форумаў тэатральнага мастацтва заслугоўвае і вымагае пільнай увагі.
Далей
Перапісаць жыццё
«Тры сястры» Антона Чэхава ў Новым драматычным тэатры
Спектакль у рэжысуры Сяргея Кулікоўскага нагадаў пра заканамернасць, якую вызначыў некалі класік псіхалогіі Эрык Берн: яшчэ ў дзяцінстве пад уздзеяннем бацькоўскага выхавання ды іншых абставін у нас фармуецца жыццёвы сцэнар.
Далей
Атракцыён «Вясёлы эшафот»
«Не па сваёй ахвоце лекар» Мальера ў Беларускім рэспубліканскім тэатры юнага гледача
Пастаноўка «Лекара» — першы зварот рэжысёра Уладзіміра Савіцкага да французскага класіка. Зрэшты, зварот адразу фундаментальна-выніковы: пад шатамі «немудрагелістай» гісторыі «драматурга-Сонца» асталяваўся грандыёзны атракцыён з алегорый, метафар і прароцкіх уставак-зонгаў, якія выйшлі (вырваліся з песнямі, танцамі ды пранізлівым цюгаканнем!) далёка за межы не толькі так званага кананічнага тэксту драматурга, але і аўтарскага перакладу Народнага паэта Беларусі Рыгора Барадуліна.
Далей
Бог адзіноты — не кахання
«Бог козыту» ў «Сталоўцы XYZ»
П’еса беларускага драматурга Мікалая Рудкоўскага, выбудаваная па канонах класічнай драматургіі, з бліскучым тэкстам і адметнымі дачыненнямі персанажаў, створана ў 2010 годзе, але нібыта сёння: драматычную фотасесію «Бог козыту» прадставілі аўтары праекта «HomoCosmos» Кацярына Саладуха і Дарыюш Язерскі ў галерэі «Сталоўка XYZ» .
Далей
Каментарыі (1)
Кавалак мора
«Жоўты заяц» у Нацыянальным цэнтры сучасных мастацтваў
Цытрынавая кофтачка ладна абцягвае цела, чорная спадніца-пачак. Прыгожая бландынка то іграе на бліскучым аранжавым барабане, то маўкліва размотвае цэлафан, прыхоплены з сабой: сюды-туды — і так не падабаецца, і гэтак… «Я так марыла жыць каля мора», — скажа яна, калі, нарэшце, кіне «гуляцца».
Далей
Сайт переехал на новый адрес – kultura-info.by
|
Рэдакцыйна-выдавецкая ўстанова |